Η Wikipedia, οι μυστικές λίστες και τα κλειστά club της Κύπρου
Posted by Νεόφυτος Δημητρίου Wed, 19 Dec 2007 15:30:27 GMT
Controversy has erupted among the encyclopedia's core contributors,
after a rogue editor revealed that the site's top administrators are
using a secret insider mailing list to crackdown on perceived threats
to their power.
— http://www.theregister.co.uk/2007/12/04/wikipedia_secret_mailing/
Σε μια mailing λίστα που 'μαι γραμμένος κι είτε μ'αρέσει είτε δεν μ'αρέσει συμμετέχουν οι πρωτεργάτες της φήμης περί κλειστού club του phigita.net είχε να λάβω μηνύματα για μήνες που να μου τραβήξουν την προσοχή ώσπου και παρέλαβα το ακόλουθο:
I have seen lots of signs in the University of Cyprus advertising a CyLUG meeting on the 28th of December.
Was a notice sent to the list for people to know about it and I missed it?
— Perikles
I saw those too, and as far as I am concerned, the mail list was not noticed. I wonder why…
— Christos
Dear all,
Yes, we plan on making a meeting on the 28th. I am working on a new
website, which should be up today or tomorrow, among with an
"official" message to the list.
Regards,
Andreas
Andreas and all the rest,
I don't want to sound ungrateful cause we really needed to get things moving again and this definitely is a step in the right direction, but it would have been much nicer if the list had been informed about all that is going on.
I know we are not much of a group any more and probably this was the fastest way to get things going again but we need to build up the group element of the LUG too if it is to survive any longer than the last attempt.
I would like to thank everyone that has worked on the page and organizing the meeting but would kindly ask them to give the list a little bit more information and why not, let us know if there is any way we can help.
Thanks,
Greg
Το site παραμένει το ίδιο αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι κατά πόσο ισχύει εκείνο που κοσμεί το πρωτοσέλιδο:
Η mailing-list μας είναι το κατ'εξοχήν μέσο επικοινωνίας των μελών, μαζί με τα meetings που διοργανώνονται κατά καιρούς.
Ή μήπως το κατ'εξοχήν μέσο επικοινωνίας είναι μια άλλη, πιο αποκλειστική λίστα; Ειδικά σ' ένα club που αφορά το ελεύθερο λογισμικό έπρεπε να υπήρχε περισσότερη διαφάνεια, όχι λιγότερη.
Θεωρώ ότι πρέπει να απολογηθεί η οργανωτική ομάδα ή το διοικητικό συμβούλιο, αν υπάρχει (*). Είναι φάουλ αυτό που έγινε… όχι μόνο να είμαστε για να το παίζουμε αρχηγοί και να υποδεικνύουμε τα λάθη των άλλων. Επίσης, σημαντικό ερώτημα είναι κατά πόσο είναι εκλογική η συνάντηση;
(*) Πραγματικά, δεν ξέρω ποιοι την αποτελούν — πέραν από ένα-δύο άτομα που υποψιάζομαι.
(**) Η υπόψη συζήτηση (αυτά που παραθέτω πιο πάνω) συνέβηκε στις 14/12/2007. Μέχρι σήμερα ακόμα να δημοσιευθούν οι λεπτομέρειες (ώρα, τόπος) και ο σκοπός της συνάντησης
Wednesday, 19 December 2007
1,7 εκατομμύρια οι μετανάστες στην Ελλάδα
Σε 1,7 εκατομμύριο υπολογίζονται οι μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα, με τις περίπου 480 χιλιάδες από αυτούς να διαθέτουν άδεια παραμονής.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη, τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών δείχνουν ότι το 63% των μεταναστών προέρχεται από την Αλβανία και ακολουθούν με διαφορά οι Βούλγαροι, οι Ουκρανοί και η Ρουμάνοι.
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι μετανάστες είναι ηλικίας μεταξύ 19 και 40 ετών, κάτοχοι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Σε ποσοστό 32% ασχολούνται με τις κατασκευές, ενώ το 20,5% των γυναικών εργάζονται ως οικιακοί βοηθοί.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη, τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών δείχνουν ότι το 63% των μεταναστών προέρχεται από την Αλβανία και ακολουθούν με διαφορά οι Βούλγαροι, οι Ουκρανοί και η Ρουμάνοι.
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι μετανάστες είναι ηλικίας μεταξύ 19 και 40 ετών, κάτοχοι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Σε ποσοστό 32% ασχολούνται με τις κατασκευές, ενώ το 20,5% των γυναικών εργάζονται ως οικιακοί βοηθοί.
Sunday, 16 December 2007
ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ ΝΤΟΡΑΣ: ΤΟ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ!!!
1/12/2007
ΣΕ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ ΚΑΛΕΙ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
ΜΕ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ στην εφημερίδα Ουτρίνσκι Βέσνικ (1 Δεκ 2007), η Υπουργός Εξωτερικών κα Ντόρα Μητσοτάκη – Μπακογιάννη, δίνει δημόσια και κατηγορηματική διαβεβαίωση: ότι στο όνομα των Σκοπίων θα υπάρχει ο ελληνικός όρος «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», υπό το περιτύλιγμα σύνθετης ονομασίας!!!!
Ιδού το επίμαχο σημείο της αποκαλυπτικής συνέντευξης-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ:
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΟΥΤΡΙΝΣΚΙ ΒΕΣΝΙΚ: «Συνεχώς επικρίνετε τις αρχές της χώρας μου για αδιαλλαξία, παρά το γεγονός ότι έχουν προσφέρει τη «διπλή φόρμουλα» (δυνατότητα για την Ελλάδα να διαλέξει ένα όνομα για τις διμερείς σχέσεις), απέσυραν τη σημαία το 1995 και έκαναν αλλαγές στο Σύνταγμα. Την ίδια στιγμή, δεν είναι ξεκάθαρο σε μας αν η Ελλάδα αρνείται τη χρήση του όρου «Μακεδονία» στο όνομα του βόρειου γείτονά της»
ΝΤΟΡΑ: «Όχι, δεν το αρνούμαστε. Γι’ αυτό και επιζητούμε μια Σύνθετη Ονομασία, η οποία θα είναι διακριτή. Δεν πήγαμε στον ΟΗΕ για να βρούμε ένα όνομα μόνο για τους δύο μας. Πρέπει να βρούμε μια ονομασία που θα είναι απλή, σαφής, εύχρηστη, και που θα ισχύει για όλους…..»!!!
Η προκλητική αυτή ομολογία-διαβεβαίωση της Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας, εκτός του ότι δείχνει τραγική άγνοια του θέματος, εκτός του ότι αποτελεί απίστευτη διπλωματική γκάφα (διότι όταν εμφανίζεσαι δημόσια να δίνεις εκ των προτέρων, τότε χάνεις εκ των προτέρων), εκτός του ότι αποτελεί ομολογία-συνέργια μιας πρωτόγνωρης διπλωματικής «ήττας», ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΑΤΑΦΩΡΗ ΚΑΙ ΩΜΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ του 1992, με συμφωνία των αειμνήστων ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ-ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ και ταυτόχρονα ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ «ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ» ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ & ΛΑΪΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ, που αντιτίθεται - κατά συντριπτική πλειοψηφία - σε παραχώρηση του ονόματος «Μακεδονία» με οποιαδήποτε μορφή ή γραφή στα Σκόπια!!!
Η κα Μητσοτάκη – Μπακογιάννη, προβαίνει σε ιστορική ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ από τη σαφή εθνική θέση και στόχο, που έχει σφραγίσει επανειλημμένα ο λαός μας σε εσωτερικό και εξωτερικό με παλλαϊκά Συλλαλητήρια και ξεκάθαρα ψηφίσματα!!!
Εάν δεν μπορεί να υπηρετήσει τον εθνικό στόχο, τότε ας παραιτηθεί αμέσως, πριν παρασύρει σε πτώση την Κυβέρνηση Καραμανλή!!! Πριν οδηγήσει σε στιγματισμό για άλλη μια φορά το κόμμα της ΝΔ!!! Πριν ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ΔΙΠΛΑ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!!!
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ, καλεί τους Βουλευτές της ΝΔ σε ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ!!! ΤΩΡΑ!!! Άλλως να είναι απόλυτα βέβαιοι ότι θα καταποντιστούν στις Εκλογές μαζί με τους νέους ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ, όπως και η κα Γιαννάκου πρόσφατα!!! Αφού εδώ είναι περισσότερο από ένα Βιβλίο Ιστορίας! Είναι η ίδια η Ιστορία!!!
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ, εγγυάται το πολιτικό μέλλον κάθε ΒΟΥΛΕΥΤΗ που δημόσια, ρητά και ξεκάθαρα θα αντιταχθεί στη ΣΥΝΘΕΤΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ και την ΕΙΣΟΔΟ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΣΕ Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, με οποιοδήποτε Σύνθετο Όνομα συμπεριλαμβανομένου και του σύνθετου ονόματος FYRO”M”, θα προσυπογράψει το ΨΗΦΙΣΜΑ της Επιτροπής (www.noiazomai.net/ypografes.html) και θα προσχωρήσει στην ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ, παραμένοντας στο Κοινοβούλιο! (Και η πρόσκληση ισχύει για τους Βουλευτές και Ευρωβουλευτές όλων των Κομμάτων, Δημάρχους, Νομάρχες και Στελέχη Κομμάτων).
ΣΕ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ ΚΑΛΕΙ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
ΜΕ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ στην εφημερίδα Ουτρίνσκι Βέσνικ (1 Δεκ 2007), η Υπουργός Εξωτερικών κα Ντόρα Μητσοτάκη – Μπακογιάννη, δίνει δημόσια και κατηγορηματική διαβεβαίωση: ότι στο όνομα των Σκοπίων θα υπάρχει ο ελληνικός όρος «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», υπό το περιτύλιγμα σύνθετης ονομασίας!!!!
Ιδού το επίμαχο σημείο της αποκαλυπτικής συνέντευξης-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ:
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΟΥΤΡΙΝΣΚΙ ΒΕΣΝΙΚ: «Συνεχώς επικρίνετε τις αρχές της χώρας μου για αδιαλλαξία, παρά το γεγονός ότι έχουν προσφέρει τη «διπλή φόρμουλα» (δυνατότητα για την Ελλάδα να διαλέξει ένα όνομα για τις διμερείς σχέσεις), απέσυραν τη σημαία το 1995 και έκαναν αλλαγές στο Σύνταγμα. Την ίδια στιγμή, δεν είναι ξεκάθαρο σε μας αν η Ελλάδα αρνείται τη χρήση του όρου «Μακεδονία» στο όνομα του βόρειου γείτονά της»
ΝΤΟΡΑ: «Όχι, δεν το αρνούμαστε. Γι’ αυτό και επιζητούμε μια Σύνθετη Ονομασία, η οποία θα είναι διακριτή. Δεν πήγαμε στον ΟΗΕ για να βρούμε ένα όνομα μόνο για τους δύο μας. Πρέπει να βρούμε μια ονομασία που θα είναι απλή, σαφής, εύχρηστη, και που θα ισχύει για όλους…..»!!!
Η προκλητική αυτή ομολογία-διαβεβαίωση της Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας, εκτός του ότι δείχνει τραγική άγνοια του θέματος, εκτός του ότι αποτελεί απίστευτη διπλωματική γκάφα (διότι όταν εμφανίζεσαι δημόσια να δίνεις εκ των προτέρων, τότε χάνεις εκ των προτέρων), εκτός του ότι αποτελεί ομολογία-συνέργια μιας πρωτόγνωρης διπλωματικής «ήττας», ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΑΤΑΦΩΡΗ ΚΑΙ ΩΜΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ του 1992, με συμφωνία των αειμνήστων ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ-ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ και ταυτόχρονα ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ «ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ» ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ & ΛΑΪΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ, που αντιτίθεται - κατά συντριπτική πλειοψηφία - σε παραχώρηση του ονόματος «Μακεδονία» με οποιαδήποτε μορφή ή γραφή στα Σκόπια!!!
Η κα Μητσοτάκη – Μπακογιάννη, προβαίνει σε ιστορική ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ από τη σαφή εθνική θέση και στόχο, που έχει σφραγίσει επανειλημμένα ο λαός μας σε εσωτερικό και εξωτερικό με παλλαϊκά Συλλαλητήρια και ξεκάθαρα ψηφίσματα!!!
Εάν δεν μπορεί να υπηρετήσει τον εθνικό στόχο, τότε ας παραιτηθεί αμέσως, πριν παρασύρει σε πτώση την Κυβέρνηση Καραμανλή!!! Πριν οδηγήσει σε στιγματισμό για άλλη μια φορά το κόμμα της ΝΔ!!! Πριν ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ΔΙΠΛΑ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!!!
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ, καλεί τους Βουλευτές της ΝΔ σε ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ!!! ΤΩΡΑ!!! Άλλως να είναι απόλυτα βέβαιοι ότι θα καταποντιστούν στις Εκλογές μαζί με τους νέους ΑΠΟΣΤΑΤΕΣ, όπως και η κα Γιαννάκου πρόσφατα!!! Αφού εδώ είναι περισσότερο από ένα Βιβλίο Ιστορίας! Είναι η ίδια η Ιστορία!!!
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ, εγγυάται το πολιτικό μέλλον κάθε ΒΟΥΛΕΥΤΗ που δημόσια, ρητά και ξεκάθαρα θα αντιταχθεί στη ΣΥΝΘΕΤΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ και την ΕΙΣΟΔΟ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΣΕ Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, με οποιοδήποτε Σύνθετο Όνομα συμπεριλαμβανομένου και του σύνθετου ονόματος FYRO”M”, θα προσυπογράψει το ΨΗΦΙΣΜΑ της Επιτροπής (www.noiazomai.net/ypografes.html) και θα προσχωρήσει στην ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ, παραμένοντας στο Κοινοβούλιο! (Και η πρόσκληση ισχύει για τους Βουλευτές και Ευρωβουλευτές όλων των Κομμάτων, Δημάρχους, Νομάρχες και Στελέχη Κομμάτων).
Tuesday, 11 December 2007
Chanukah: Fanatisism, racism and anti-Hellenism displayed by the Jews
The Miracle of Chanukah
History for the Israelites was, and still is, the revelation of God's will in controlling the world on their behalf. Natural disasters for the sake of God's care for His chosen people never evoked ethical questioning, argues Ariella Atzmon.
What is Chanukah?
When the royal Hasmonean family overpowered and was victorious over the Greeks, they searched and found only a single cruse of pure oil… enough to light the menorah for a single day.
A miracle occurred, and they lit the menorah with this oil for eight days (Based on the teaching of the Lubavitcher Rebbe).
An alternative prayer
O mighty stronghold of my salvation
to praise You is a delight
Here I am to beseech
Reveal your almighty immense power
Perform the Chanukah oil miracle
Once again
For the sake of all humanity
and bring the global energy crisis
to an end
December: long, dark, chilly nights are cheerfully brightened by the many flashes of lights that shine through the curtained windows. Walking the streets of London at this time of the year, we come across glowing Christmas trees beside the flickering Chanukah candle lights. What do these lights stand for? How do these two kinds of lights affect our emotions? Which associations, reflections, and thoughts are triggered by these lights?
To get closer to an answer we just have to add a soundtrack to the sight of these lights. While listening to Christmas carols, we are enveloped by a pastoral atmosphere and the sweetness of spiritual tranquility meaning 'Love', 'Care' and 'Beauty'. However, when listening to Chanukah songs, suddenly we are captured by shrill cries of triumphalism. It is the vociferous praise to God for creating miracles to rescue his 'treasured ones' from 'wicked nations'. We can trace the violent terminology in hymnal phrases: eg. 'slaughter', 'obliterating the names of those who blaspheme the Israelites', and calls for God to 'avenge' ….
Hence, Chanukah is about God's miracle (the cruse of pure oil), and the triumph of Judaism over Hellenism. The celebration of Chanukah is a tale of war and the victory of the sons of light over the forces of darkness[1].
The Chanukah rite starts with the kindling of lights and blessing the Menorah (Chanukah lamp) with words of praise:
"Blessed are You, Lord our God, king of the universe,
Who performed miracles for our forefathers, in those days,
At this time"
Just after kindling the lights it is customary to sing two hymns. The first repeats the above prayer to 'commemorate God's saving acts, miracles and wonders', and the second hymn is Maoz Tzur (see below), which each Jew, secular or orthodox, atheist or a believer, knows by heart. Yet most of them never pay attention to the message carried by these Aramaic (ancient Hebrew) words. The essence of Chanukah as the representation of Jewish history is contained in these few lines:
And there we will bring a thanksgiving offering
When You will have prepared the slaughter
For the blaspheming foe
Then I shall complete with a song of hymn
The dedication of the Altar
Since Chanukah is mainly about God's miracles, it might be worthwhile to reflect upon the nuances which the term ‘miracle’ includes, and what they imply about the breach between Hellenism and Hebraism.[2]
The Greek mind was engaged in intellectual apprehension of the harmony of the cosmos, and in the laws and order of nature, where every separate entity is a part of a whole. The Greeks saw the divine power as manifested in the cosmic law whose existence should and could be grasped by reason. In the Hellenic tradition, the gods did not create the cosmos. On the contrary, they just represented the highest order produced by the cosmos. Crucially the Gods cannot violate natural Law: they themselves are bound to observe and to supervise the Law, and to act in harmony with the cosmos.
If Hellenism stands for philosophical thought, science and art, Judaism presents us with unquestioned righteousness and unconditional observance.
In Jewish thought, the world belongs to God; and He upholds it by His power. God sustains human life and man owes him obedience. In the Hebrew monotheist religion, the transcendent, almighty jealous God never tolerated other gods than Himself. And so Hellenistic polytheism confronted the Jews with their worst enemy.
According to the Old Testament, the world should be viewed as being beyond man's control. Even history is not the study of the past as a means of discovering laws that govern past events. According to Bultmann[3] regarding the conflict between Hellenism and Hebraism, in the Hebraic tradition, history is narrated to serve as an account for God's favor and punishment. Thus, in the Old Testament politics is not the center of interest, it is rather God's purpose and His inscribed moral demands that are.
Since the Jewish God is a tribal God who creates miracles for his people, Judaism views the world as a sphere where God rules by history, and the best of God can be revealed in the history of His people. Genesis should be seen as the first chapter of history and this historical saga develops through Noah, his three sons, up to the Israelites' development as a nation.
History for the Israelites was, and still is, the revelation of God's will in controlling the world on their behalf. Natural disasters for the sake of God's care for His chosen people never evoked ethical questioning in the course of Jewish thought. According to Jewish tradition, Individual human beings do not think of themselves as particular instances of the universal. They were never encouraged to think of themselves in the wider context of the harmonious unity of the whole cosmos. There is no possibility of wrestling with problems of suffering and misery, personal or national; all these questions should come under God's omnipotence and His unfathomable wisdom.
According to the Old Testament, man who was created in the image of God, should not be interpreted in the light of the world, but the world should be interpreted in the light of man. Since the world is created for man's sake, he should not attempt to assimilate and harmonize himself into it. Despite this anthropocentric Jewish attitude, God's rule is 'observantly' established. Being completely subservient to God's everlasting dominance makes people cautious about their conduct themselves towards God's authority. This awareness is rewarded "Keep in mind that the reward of the righteous for preserving the Torah is reserved for the hereafter" We can find parallels to this style of 'bookkeeping accountancy' in all other offshoots of Jewish monotheism.
Hebrew monotheism did not originate in theoretical reflection. According to the story of Genesis, God created the world out of 'chaos'. In the beginning was the word, and, by speaking, God differentiated between light and darkness. The same almighty God who created the universe can also destroy it, and perform miracles. God's revelation of Himself is not seen in the natural course of 'natural' history, but in unusual and terrifying occurrences, such as floods, storms, earthquakes, stopping the sun from moving, and drowning Pharaoh's troops in the Nile. Any attempt to reason with God is doomed to failure. Human beings are totally dependent on God's will. It is observance and faith, and not ethics, resulting in limitless gratitude to God that may be awarded.
The same line of reasoning is revealed also in the Jewish understanding of the word 'miracle'. God's miracles are meant to shake the universe, to upset the Laws of nature, and to undermine the harmony of the cosmos.
'Miracle' might be defined as 'an event which can not be attributed to human or natural agency, but to supernatural agency'. A miracle should be seen as an act which demonstrates control over nature, and which aims to serve as evidence for omnipotent divine intervention. God creates miracles to save the Israelites from His and their polytheist enemies. In fact, almost all Jewish festivities are historical reminders of miracles and victories involving God's aid.
Here we come back to the festivity of Chanukah, which epitomizes the breach between Judaic monotheism vs. polytheist Hellenism in the understanding of God's role in history. The main theme of Chanukah is the miracle that happened after the Hasmonean victory over the Greeks. Hence, after the liberation of Israel from Hellenic dominance, and the reclaiming of the holy temple as the lighthouse of God, they searched and found only a single cruse of pure oil which was enough to light the Menorah for a single day. And then by breaking and violating the most basic law of nature regarding the conservation of energy, a miracle occurred; they lit the Menorah with this oil which lasted for eight days (what a miraculous solution this could be for solving our present-day global energy crisis….)
The most famous liturgical poem (Piyyut) of Chanukah, the Maoz Tzur, recalls events of divine intervention in chronological order.
It starts with the 'Passover' miracle where
"Pharaoh's army and all his offspring
Went down like a stone into the deep”
It goes on with Purim where God
"To sever the towering cypress
Sought the Aggagite, son of Hammedatha
But it became a stumbling block to him
And his arrogance was stilled
The head of the Benjaminite You lifted
And the enemy, his name you obliterated
His numerous progeny –his possessions-
On the gallows You hanged”
And ends with the miracle of cruse oil,
Greeks gathered against me
then in Hasmonean days.
They Breached the walls of my towers
and they defiled all the oils;
And from the one remnant of the flasks
A miracle was wrought for the roses
Men of insight – eight days
Established for song and Jubilation
Chanukah is established as eight days of festivity praise and thanksgiving to God. Hellenism, which was viewed by the Jews as a "noxious blend of hedonism and philosophy" was overcome by the Maccabees who were empowered by God's spirit. In other words, Chanukah is giving thanks to God for rekindling the torch of Israel as a light unto the nations.
We can see that the idea of the miracle in Judaism is an essential part of the Judaic tradition regarding the special role of the 'chosen people' as the 'holy nation'. With the loyalty to God that illuminates the way for the "supra-rational" "supra-egotistical essence of the Jewish soul, they confronted the whole Hellenistic tradition of rational thinking.
Jewish history is not interwoven with stories of political narration and achievement; it is rather the product of a covenant of mutual obligations. It is marked by disasters and by gifts which are the sign of God's will. The faith in their magic power supplies the Jewish people with a belief in a kind of supra-natural power. An interesting and very compelling point is that even those who rashly define themselves as 'Jewish atheists' or 'secular Jews', by the substitution of Judaic observance with Jewish rites (such as chanting Chanukah hymns) they safeguard the eternity of the Jewish race.[4] In the off chance that God will show-up by performing one more miracle for his people, it is always worthwhile to stay around!
Since time immemorial, Jews have had confidence in a divine agency that will overturn the order of nature (SEDER OLAM) resulting in their being rescued from the wicked nations. This trust in the tribal/national God is common both to believers and to secular Jews. Otherwise why do secular and atheist Jews keep insisting on proclaiming their Jewishness?
This trust in the mystic, eternal, mutual covenant between God and his people results in a pattern of arrogance, so to speak, that helps to maintain the stereotype attached to Jewish people. The fact that 'miracles and wonders' and 'saving acts, are likely to be manifested in concrete terms, if not by God, then by his holy people should be seen as a major threat to the whole world. It is the old warning of the 'writing on the wall' that might make a comeback from Babylon (Iraq) and on to Persia (Iran).
Maoz Tzur (A Chanukah Hymn-written in the 13th century)
O mighty stronghold of my salvation,
To praise You is a delight
Restore my house of Prayer
And there we will bring a thanksgiving offering
When You will have prepared the slaughter
For the blaspheming foe
Then I shall complete with a song of hymn
the dedication of the Altar
my soul had been sated with troubles,
my strength has been consumed with grief.
They had embittered my life with hardship,
With the calf-like kingdom's bondage
But with his great power
He brought forth the treasures ones
Pharaoh's army and all his offspring
Went down like a stone into the deep
To sever the towering cypress
Sought the Aggagite, son of Hammedatha
But it became a stumbling block to him
And his arrogance was stilled
The head of the Benjaminite You lifted
And the enemy, his name you obliterated
His numerous progeny – his possessions
On the gallows You hanged
Greeks gathered against me
then in Hasmonean days.
They Breached the walls of my towers
and they defiled all the oils;
And from the one remnant of the flasks
A miracle was wrought for the roses
Men of insight – eight days
Established for song and Jubilation
Bare Your holy arm
And hasten the End for salvation –
Avenge the vengeance of your servant's blood
From the wicked nation.
For the triumph is too long delayed for us,
And there is no end to days of evil,
Repel the Red One in the nethermost shadow
And establish for us the seven shepherds
Notes:
[1] In this case the Hasmonean family against Edom, Asshur, Mohave, the whole pagan world including the Greeks as the sons of darkness.
2 http://peacepalestine.blogspot.com/2007/08/ariella-atzmon-athens-or-jerusalem.html
[3] (1956) Bultmann Rudolf., Primitive Christianity, The Fontana Library, pp. 40-51
[4] http://peacepalestine.blogspot.com/2007/11/gilad-atzmon-politics-of-anti-semitism.html
Dr. Ariella Atzmon is a Senior Lecturer in the Schools of Education and Law, at the Hebrew University of Jerusalem.
© Copyright by Ariella Atzmon
History for the Israelites was, and still is, the revelation of God's will in controlling the world on their behalf. Natural disasters for the sake of God's care for His chosen people never evoked ethical questioning, argues Ariella Atzmon.
What is Chanukah?
When the royal Hasmonean family overpowered and was victorious over the Greeks, they searched and found only a single cruse of pure oil… enough to light the menorah for a single day.
A miracle occurred, and they lit the menorah with this oil for eight days (Based on the teaching of the Lubavitcher Rebbe).
An alternative prayer
O mighty stronghold of my salvation
to praise You is a delight
Here I am to beseech
Reveal your almighty immense power
Perform the Chanukah oil miracle
Once again
For the sake of all humanity
and bring the global energy crisis
to an end
December: long, dark, chilly nights are cheerfully brightened by the many flashes of lights that shine through the curtained windows. Walking the streets of London at this time of the year, we come across glowing Christmas trees beside the flickering Chanukah candle lights. What do these lights stand for? How do these two kinds of lights affect our emotions? Which associations, reflections, and thoughts are triggered by these lights?
To get closer to an answer we just have to add a soundtrack to the sight of these lights. While listening to Christmas carols, we are enveloped by a pastoral atmosphere and the sweetness of spiritual tranquility meaning 'Love', 'Care' and 'Beauty'. However, when listening to Chanukah songs, suddenly we are captured by shrill cries of triumphalism. It is the vociferous praise to God for creating miracles to rescue his 'treasured ones' from 'wicked nations'. We can trace the violent terminology in hymnal phrases: eg. 'slaughter', 'obliterating the names of those who blaspheme the Israelites', and calls for God to 'avenge' ….
Hence, Chanukah is about God's miracle (the cruse of pure oil), and the triumph of Judaism over Hellenism. The celebration of Chanukah is a tale of war and the victory of the sons of light over the forces of darkness[1].
The Chanukah rite starts with the kindling of lights and blessing the Menorah (Chanukah lamp) with words of praise:
"Blessed are You, Lord our God, king of the universe,
Who performed miracles for our forefathers, in those days,
At this time"
Just after kindling the lights it is customary to sing two hymns. The first repeats the above prayer to 'commemorate God's saving acts, miracles and wonders', and the second hymn is Maoz Tzur (see below), which each Jew, secular or orthodox, atheist or a believer, knows by heart. Yet most of them never pay attention to the message carried by these Aramaic (ancient Hebrew) words. The essence of Chanukah as the representation of Jewish history is contained in these few lines:
And there we will bring a thanksgiving offering
When You will have prepared the slaughter
For the blaspheming foe
Then I shall complete with a song of hymn
The dedication of the Altar
Since Chanukah is mainly about God's miracles, it might be worthwhile to reflect upon the nuances which the term ‘miracle’ includes, and what they imply about the breach between Hellenism and Hebraism.[2]
The Greek mind was engaged in intellectual apprehension of the harmony of the cosmos, and in the laws and order of nature, where every separate entity is a part of a whole. The Greeks saw the divine power as manifested in the cosmic law whose existence should and could be grasped by reason. In the Hellenic tradition, the gods did not create the cosmos. On the contrary, they just represented the highest order produced by the cosmos. Crucially the Gods cannot violate natural Law: they themselves are bound to observe and to supervise the Law, and to act in harmony with the cosmos.
If Hellenism stands for philosophical thought, science and art, Judaism presents us with unquestioned righteousness and unconditional observance.
In Jewish thought, the world belongs to God; and He upholds it by His power. God sustains human life and man owes him obedience. In the Hebrew monotheist religion, the transcendent, almighty jealous God never tolerated other gods than Himself. And so Hellenistic polytheism confronted the Jews with their worst enemy.
According to the Old Testament, the world should be viewed as being beyond man's control. Even history is not the study of the past as a means of discovering laws that govern past events. According to Bultmann[3] regarding the conflict between Hellenism and Hebraism, in the Hebraic tradition, history is narrated to serve as an account for God's favor and punishment. Thus, in the Old Testament politics is not the center of interest, it is rather God's purpose and His inscribed moral demands that are.
Since the Jewish God is a tribal God who creates miracles for his people, Judaism views the world as a sphere where God rules by history, and the best of God can be revealed in the history of His people. Genesis should be seen as the first chapter of history and this historical saga develops through Noah, his three sons, up to the Israelites' development as a nation.
History for the Israelites was, and still is, the revelation of God's will in controlling the world on their behalf. Natural disasters for the sake of God's care for His chosen people never evoked ethical questioning in the course of Jewish thought. According to Jewish tradition, Individual human beings do not think of themselves as particular instances of the universal. They were never encouraged to think of themselves in the wider context of the harmonious unity of the whole cosmos. There is no possibility of wrestling with problems of suffering and misery, personal or national; all these questions should come under God's omnipotence and His unfathomable wisdom.
According to the Old Testament, man who was created in the image of God, should not be interpreted in the light of the world, but the world should be interpreted in the light of man. Since the world is created for man's sake, he should not attempt to assimilate and harmonize himself into it. Despite this anthropocentric Jewish attitude, God's rule is 'observantly' established. Being completely subservient to God's everlasting dominance makes people cautious about their conduct themselves towards God's authority. This awareness is rewarded "Keep in mind that the reward of the righteous for preserving the Torah is reserved for the hereafter" We can find parallels to this style of 'bookkeeping accountancy' in all other offshoots of Jewish monotheism.
Hebrew monotheism did not originate in theoretical reflection. According to the story of Genesis, God created the world out of 'chaos'. In the beginning was the word, and, by speaking, God differentiated between light and darkness. The same almighty God who created the universe can also destroy it, and perform miracles. God's revelation of Himself is not seen in the natural course of 'natural' history, but in unusual and terrifying occurrences, such as floods, storms, earthquakes, stopping the sun from moving, and drowning Pharaoh's troops in the Nile. Any attempt to reason with God is doomed to failure. Human beings are totally dependent on God's will. It is observance and faith, and not ethics, resulting in limitless gratitude to God that may be awarded.
The same line of reasoning is revealed also in the Jewish understanding of the word 'miracle'. God's miracles are meant to shake the universe, to upset the Laws of nature, and to undermine the harmony of the cosmos.
'Miracle' might be defined as 'an event which can not be attributed to human or natural agency, but to supernatural agency'. A miracle should be seen as an act which demonstrates control over nature, and which aims to serve as evidence for omnipotent divine intervention. God creates miracles to save the Israelites from His and their polytheist enemies. In fact, almost all Jewish festivities are historical reminders of miracles and victories involving God's aid.
Here we come back to the festivity of Chanukah, which epitomizes the breach between Judaic monotheism vs. polytheist Hellenism in the understanding of God's role in history. The main theme of Chanukah is the miracle that happened after the Hasmonean victory over the Greeks. Hence, after the liberation of Israel from Hellenic dominance, and the reclaiming of the holy temple as the lighthouse of God, they searched and found only a single cruse of pure oil which was enough to light the Menorah for a single day. And then by breaking and violating the most basic law of nature regarding the conservation of energy, a miracle occurred; they lit the Menorah with this oil which lasted for eight days (what a miraculous solution this could be for solving our present-day global energy crisis….)
The most famous liturgical poem (Piyyut) of Chanukah, the Maoz Tzur, recalls events of divine intervention in chronological order.
It starts with the 'Passover' miracle where
"Pharaoh's army and all his offspring
Went down like a stone into the deep”
It goes on with Purim where God
"To sever the towering cypress
Sought the Aggagite, son of Hammedatha
But it became a stumbling block to him
And his arrogance was stilled
The head of the Benjaminite You lifted
And the enemy, his name you obliterated
His numerous progeny –his possessions-
On the gallows You hanged”
And ends with the miracle of cruse oil,
Greeks gathered against me
then in Hasmonean days.
They Breached the walls of my towers
and they defiled all the oils;
And from the one remnant of the flasks
A miracle was wrought for the roses
Men of insight – eight days
Established for song and Jubilation
Chanukah is established as eight days of festivity praise and thanksgiving to God. Hellenism, which was viewed by the Jews as a "noxious blend of hedonism and philosophy" was overcome by the Maccabees who were empowered by God's spirit. In other words, Chanukah is giving thanks to God for rekindling the torch of Israel as a light unto the nations.
We can see that the idea of the miracle in Judaism is an essential part of the Judaic tradition regarding the special role of the 'chosen people' as the 'holy nation'. With the loyalty to God that illuminates the way for the "supra-rational" "supra-egotistical essence of the Jewish soul, they confronted the whole Hellenistic tradition of rational thinking.
Jewish history is not interwoven with stories of political narration and achievement; it is rather the product of a covenant of mutual obligations. It is marked by disasters and by gifts which are the sign of God's will. The faith in their magic power supplies the Jewish people with a belief in a kind of supra-natural power. An interesting and very compelling point is that even those who rashly define themselves as 'Jewish atheists' or 'secular Jews', by the substitution of Judaic observance with Jewish rites (such as chanting Chanukah hymns) they safeguard the eternity of the Jewish race.[4] In the off chance that God will show-up by performing one more miracle for his people, it is always worthwhile to stay around!
Since time immemorial, Jews have had confidence in a divine agency that will overturn the order of nature (SEDER OLAM) resulting in their being rescued from the wicked nations. This trust in the tribal/national God is common both to believers and to secular Jews. Otherwise why do secular and atheist Jews keep insisting on proclaiming their Jewishness?
This trust in the mystic, eternal, mutual covenant between God and his people results in a pattern of arrogance, so to speak, that helps to maintain the stereotype attached to Jewish people. The fact that 'miracles and wonders' and 'saving acts, are likely to be manifested in concrete terms, if not by God, then by his holy people should be seen as a major threat to the whole world. It is the old warning of the 'writing on the wall' that might make a comeback from Babylon (Iraq) and on to Persia (Iran).
Maoz Tzur (A Chanukah Hymn-written in the 13th century)
O mighty stronghold of my salvation,
To praise You is a delight
Restore my house of Prayer
And there we will bring a thanksgiving offering
When You will have prepared the slaughter
For the blaspheming foe
Then I shall complete with a song of hymn
the dedication of the Altar
my soul had been sated with troubles,
my strength has been consumed with grief.
They had embittered my life with hardship,
With the calf-like kingdom's bondage
But with his great power
He brought forth the treasures ones
Pharaoh's army and all his offspring
Went down like a stone into the deep
To sever the towering cypress
Sought the Aggagite, son of Hammedatha
But it became a stumbling block to him
And his arrogance was stilled
The head of the Benjaminite You lifted
And the enemy, his name you obliterated
His numerous progeny – his possessions
On the gallows You hanged
Greeks gathered against me
then in Hasmonean days.
They Breached the walls of my towers
and they defiled all the oils;
And from the one remnant of the flasks
A miracle was wrought for the roses
Men of insight – eight days
Established for song and Jubilation
Bare Your holy arm
And hasten the End for salvation –
Avenge the vengeance of your servant's blood
From the wicked nation.
For the triumph is too long delayed for us,
And there is no end to days of evil,
Repel the Red One in the nethermost shadow
And establish for us the seven shepherds
Notes:
[1] In this case the Hasmonean family against Edom, Asshur, Mohave, the whole pagan world including the Greeks as the sons of darkness.
2 http://peacepalestine.blogspot.com/2007/08/ariella-atzmon-athens-or-jerusalem.html
[3] (1956) Bultmann Rudolf., Primitive Christianity, The Fontana Library, pp. 40-51
[4] http://peacepalestine.blogspot.com/2007/11/gilad-atzmon-politics-of-anti-semitism.html
Dr. Ariella Atzmon is a Senior Lecturer in the Schools of Education and Law, at the Hebrew University of Jerusalem.
© Copyright by Ariella Atzmon
Friday, 7 December 2007
Appeal for resolution to International community regarding Macedonia
RESOLUTION – APPEAL
We the undersigned residents of the region of Greek Macedonia,have noted that the Former Yugoslav Republic of Macedonia is systematically violating the letter and the spirit of the Interim Accord of 1995, the European acquis communautaire, relevant international agreements such as UN Security Council Resolutions 817/1993 and 845/1993, as well as resolutions of the European Union in Brussels (16.12.1991), Guimaraes (3.5.1992), Lisbon (27.6.1992) and Edinburgh (12.12.1992), and, more recently (2005), the European Council’s call far a ‘speedy solution’ of the name issue;
is promoting irredentist propaganda at the expense of Greek Macedonia and disseminates hostile feelings to its youth through textbooks at all levels of its educational system;
is monopolizing for expansionist purposes, the name ‘Macedonia’, although only a fraction of the Macedonian territory falls under its jurisdiction;
is appropriating Greek history and cultural heritage;
is turning Greece’s own generosity against her, employing the incalculable financial support which Greece has supplied in so many ways.
is deliberately provoking the Greek people, by offending official statements and acts and, despite its international legal commitments, refuses even to discuss a name acceptable to both parties and to the international community.
We, the 2.5 million Greek Makedones of Greek Macedonia, demand that our government exercise its right to prevent the accession of FYROM to the European Union and NATO, until such time as FYROM consents to a mutually acceptable name.
We also demand of our government to allow the Greek people to express their view on the final decision through a national referendum.
Greece and her people and especially we, the Makedones of Greek Macedonia, strongly object to the usurpation of our cultural heritage, the violation of our human right to retain our own identity and our dignity.
Therefore, we ask the international community to show its solidarity with the Greeks of Macedonia, who are European citizens. This solidarity, which is based on international and Community law, is also an obligation under articles 58 of the Constitutional Treaty of Europe, currently awaiting ratification. One of the criteria for accession of a country to the EU is respect for the values enshrined in articles 1 and 2. Specifically, article 2 requires (and this requirement is reiterated in article 61) respect for and protection of the dignity of other members. The values which fellow members are required to respect, include the names of states, their principles, symbols, history, traditions and so on.
We bring to your attention other instances in which attempts have been made to make improper use of a country's name, and where a change in name has been required; for example - the cases of Austria, Ireland, the United Kingdom, the ex-Yugoslavia/Serbia, the Czech Republic, Belarus, etc.
We appeal to the international organizations and the governments of countries which may have recognized EYROM under its so-called "constitutional name", and to all interested parties, emphasizing that:
- The name in itself would not represent the essence of the problem if it was not being used as a vehicle for irredentist claims against Greece, as has already been apparent in the actions of our neighbour to date in invoking a ‘Macedonian’ minority in Greek Macedonia.
- The problem of the deliberate distortion of history, with which we are all familiar, is a provocation to the Greek people, leading to destabilization across the broader region of Southeastern Europe.
We ask you most earnestly to avert the destabilization of the Balkan countries.
Greece assists and protects the multi-ethnic population of our neighbour FYROM, where Greek businesses are in the vanguard of foreign investors. Greece has more at stake than any other country in the stability of the region.
You can be confident that your support for the Greeks of Macedonia is at the same time an indication of solidarity with the Former Yugoslav Republic of Macedonia, and, of course, with our shared European ideals.
On the basis of the fundamental principles enshrined in UN and EU documents, we request your support for a solution which will not lead to the appropriation of Greek identity and will not entail possible territorial claims.
We the undersigned residents of the region of Greek Macedonia,have noted that the Former Yugoslav Republic of Macedonia is systematically violating the letter and the spirit of the Interim Accord of 1995, the European acquis communautaire, relevant international agreements such as UN Security Council Resolutions 817/1993 and 845/1993, as well as resolutions of the European Union in Brussels (16.12.1991), Guimaraes (3.5.1992), Lisbon (27.6.1992) and Edinburgh (12.12.1992), and, more recently (2005), the European Council’s call far a ‘speedy solution’ of the name issue;
is promoting irredentist propaganda at the expense of Greek Macedonia and disseminates hostile feelings to its youth through textbooks at all levels of its educational system;
is monopolizing for expansionist purposes, the name ‘Macedonia’, although only a fraction of the Macedonian territory falls under its jurisdiction;
is appropriating Greek history and cultural heritage;
is turning Greece’s own generosity against her, employing the incalculable financial support which Greece has supplied in so many ways.
is deliberately provoking the Greek people, by offending official statements and acts and, despite its international legal commitments, refuses even to discuss a name acceptable to both parties and to the international community.
We, the 2.5 million Greek Makedones of Greek Macedonia, demand that our government exercise its right to prevent the accession of FYROM to the European Union and NATO, until such time as FYROM consents to a mutually acceptable name.
We also demand of our government to allow the Greek people to express their view on the final decision through a national referendum.
Greece and her people and especially we, the Makedones of Greek Macedonia, strongly object to the usurpation of our cultural heritage, the violation of our human right to retain our own identity and our dignity.
Therefore, we ask the international community to show its solidarity with the Greeks of Macedonia, who are European citizens. This solidarity, which is based on international and Community law, is also an obligation under articles 58 of the Constitutional Treaty of Europe, currently awaiting ratification. One of the criteria for accession of a country to the EU is respect for the values enshrined in articles 1 and 2. Specifically, article 2 requires (and this requirement is reiterated in article 61) respect for and protection of the dignity of other members. The values which fellow members are required to respect, include the names of states, their principles, symbols, history, traditions and so on.
We bring to your attention other instances in which attempts have been made to make improper use of a country's name, and where a change in name has been required; for example - the cases of Austria, Ireland, the United Kingdom, the ex-Yugoslavia/Serbia, the Czech Republic, Belarus, etc.
We appeal to the international organizations and the governments of countries which may have recognized EYROM under its so-called "constitutional name", and to all interested parties, emphasizing that:
- The name in itself would not represent the essence of the problem if it was not being used as a vehicle for irredentist claims against Greece, as has already been apparent in the actions of our neighbour to date in invoking a ‘Macedonian’ minority in Greek Macedonia.
- The problem of the deliberate distortion of history, with which we are all familiar, is a provocation to the Greek people, leading to destabilization across the broader region of Southeastern Europe.
We ask you most earnestly to avert the destabilization of the Balkan countries.
Greece assists and protects the multi-ethnic population of our neighbour FYROM, where Greek businesses are in the vanguard of foreign investors. Greece has more at stake than any other country in the stability of the region.
You can be confident that your support for the Greeks of Macedonia is at the same time an indication of solidarity with the Former Yugoslav Republic of Macedonia, and, of course, with our shared European ideals.
On the basis of the fundamental principles enshrined in UN and EU documents, we request your support for a solution which will not lead to the appropriation of Greek identity and will not entail possible territorial claims.
Wednesday, 5 December 2007
Steven Lalas- a modern Greek hero
ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΑΛΑΣ: ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΑ!
02 - 12 - 2007
> συνέντευξη στον Θεόδωρο Χατζηγώγο
Το μεγαλύτερο θύμα των Ελληνικών κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων, ο 54χρονος σήμερα ''Δεν μετάνιωσα καθόλου. Βεβαίως και θα το ξαναέκανα για την Πατρίδα!''Στήβεν Λάλας, επέστρεψε την περασμένη Κυριακή στην Πατρίδα, μετά από παραμονή 12 ετών στις αμερικανικές φυλακές και άλλα δύο χρόνια σε κατ' οίκον περιορισμό.
Επί 16 χρόνια (1977 - 1993) έδινε ανυπολόγιστης αξίας πληροφορίες στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, ως υπάλληλος του Αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών στις πρεσβείες της Κωνσταντινουπόλεως και των Αθηνών.
Για τις τεράστιες αυτές υπηρεσίες του δεν πήρε ποτέ δραχμή από το Ελληνικό Κράτος και η οικογένειά του σήμερα ζει φτωχικά σ' ένα μικρό σπίτι στην Χρυσούπολη της Καβάλας. Η ηρωίδα γυναίκα του, Μαρία Λάλα, δούλευε όλα αυτά τα χρόνια σαν καθαρίστρια για να θρέψει τα δύο παιδιά τους, το μεγαλύτερο εκ των οποίων (21 και 15 ετών) είναι άτομο με ειδικές ανάγκες. Το κατάπτυστο ελληνικό κΚράτος που δίνει αποζημιώσεις σε κάθε λαθρομετανάστη ο οποίος τραυματίζεται από τις νάρκες στον Έβρο, δεν πλήρωσε ούτε τους δικηγόρους που υπερασπίστηκαν τον Λάλα, στις μακρόχρονες δίκες του με το αμερικανικό κράτος! Επί οκτώ χρόνια (1996 - 2004), η κυβέρνηση Σημίτη δεν ήθελε ούτε να ακούσει το όνομά του και μόνο το 2005 επί Καραμανλή, το Ελληνικό Δημόσιο αποφάσισε να του προσφέρει κάποια βοήθεια. Κι όμως, ο υπέροχος αυτός Έλληνας ήρωας δεν τρέφει την παραμικρή πικρία για την Μητέρα Πατρίδα! Ο "Ελεύθερος Κόσμος", συνομίλησε με τον Σταύρο Λάλα αργά το βράδυ της περασμένης Τετάρτης από την Χρυσούπολη Καβάλας όπου διαμένει και μερικά απ' όσα μας είπε, τα λέει για πρώτη φορά…
Κύριε Λάλα, χάσατε 14 από τα καλύτερα χρόνια της ζωής σας στις αμερικανικές φυλακές για να βοηθήσετε την Μητέρα Πατρίδα. Μετανιώσατε για την πράξη σας; Θα το ξανακάνατε, αν χρειαζόταν;
Δεν μετάνιωσα καθόλου. Βεβαίως και θα το ξαναέκανα για την Πατρίδα.
Ποίοι νομίζετε ότι δεν κράτησαν το στόμα τους κλειστό και άρχισαν οι Αμερικανοί να σας υποψιάζονται ότι διενεργείτε κατασκοπία υπέρ της Ελλάδος;
Δεν ξέρω. Κάποιοι με πρόδωσαν, αλλά δεν ξέρω ακριβώς ποιοι και πώς. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω ποιοι έφταιξαν.
Ακούγεται ότι υπήρξε διαρροή των πληροφοριών που δίνατε σε κάποια δεξίωση από στέλεχος της τότε (1993) κυβερνήσεως Μητσοτάκη…
Ετσι λένε, αλλά και σ' αυτό δεν είμαι σίγουρος.
Η πρόστυχη συκοφαντία του εισαγγελέα
Κατά την διάρκεια των 14 ετών που ήσασταν στην φυλακή, αισθανθήκατε ότι η Ελλάδα σας εγκατέλειψε;
Όχι, όχι… Το 2004 και το 2005 είχα βοήθεια από το Ελληνικό Κράτος.
Εννοείτε οικονομική βοήθεια;
Το 2005 μου στείλανε και οικονομική βοήθεια, όταν άλλαξε η κυβέρνηση…
Οι ομογενείς στην Αμερική σας βοήθησαν καθόλου;
Ορισμένοι ναι, με βοήθησαν. Κυρίως είχα την βοήθεια του αδελφού μου στο Νιού Τζέρσι, όπου έμεινα όταν ήμουν σε επιτήρηση.
Ο Σταύρος Λάλας, φτάνει στο αεροδρόμιο της Καβάλας και συναντιέται με την οικογένεια του μετά απο 14 χρόνιαΤην περασμένη Δευτέρα στον "Σκάϊ" ο Αλέξης Παπαχελάς σας έκανε ένα υπέροχο αφιέρωμα από το οποίο προέκυψε το εξής: Ο εισαγγελέας που σας δίκασε, ονόματι Μαρκ Χαλκάουερ, επέμενε ότι κάνατε κατασκοπία υπέρ της Ελλάδος όχι για ιδεολογικούς λόγους, αλλά για τα χρήματα. Πώς μπορεί να λέει τέτοιο πράγμα αυτός ο άνθρωπος;
Εγώ δεν πήρα ποτέ χρήματα από την Ελλάδα. Ό,τι έκανα, το έκανα με την καρδιά μου. Δεν το έκανα για χρήματα, το έκανα από Πίστη και Αγάπη για την πατρίδα. Αυτό θα σου πω.
Όταν ήρθατε σε συμβιβασμό με την Αμερικάνικη Δικαιοσύνη για το μέγεθος της ποινής σας, μήπως υπογράψατε κανένα χαρτί ότι κάνατε κατασκοπία για τα χρήματα;
Όχι, όχι. Ό,τι σου πα, αυτό είναι…
Ηρθα στην Πατρίδα να βοηθήσω και όχι για να κατηγορήσω
Αληθεύει ότι πολεμήσατε με τον Αμερικανικό Στρατό στο Βιετνάμ;
Στο Λάος πολέμησα. Στον πόλεμο του Βιετνάμ ήμουν στο Λάος και στην Ταϊλάνδη! Έμεινα σχεδόν 13 μήνες.
Κινδυνέψατε πολεμώντας στην πρώτη γραμμή;
Όλοι κινδυνέψαμε που ήμασταν εκεί.
Κατά την επιμέτρηση της ποινής σας ελήφθη υπ' όψιν ότι υπήρξατε βετεράνος του Βιετνάμ;
Αυτό δεν βοήθησε καθόλου.
Φαντάζομαι ότι τους δικηγόρους που σας βοήθησαν, τους πλήρωσαν Έλληνες ομογενείς.
Ο αδερφός μου τους πλήρωσε! Ό,τι είχε και δεν είχε το ξόδεψε ο αδερφός μου για μένα. Κι ακόμα χρωστάμε στον δικηγόρο!
Τα συνταξιοδοτικά σας δικαιώματα στις Ηνωμένες Πολιτείες τα έχετε χάσει;
Τα χάσαμε όλα, ναι. Δεν έχω κανένα δικαίωμα.
Τώρα πώς φαντάζεστε να ξαναφτιάξετε την ζωή σας;
Ακόμη είναι νωρίς, δεν ξέρω…
Σας έχει προσφέρει κανείς κάποια εργασία;
Ο Θεός ξέρει. Θα δούμε…
Μετά από όλα όσα περάσατε 14 χρόνια, έχετε κάποια πικρία για τον τρόπο που σας φέρθηκε η Πατρίδα;
Όχι, δεν έχω πικρία. Ήρθα εδώ για να βοηθήσω, όχι να κατηγορήσω!
Αν δεν ενωθούμε οι Eλληνες, θα μας φάνε οι εχθροί μας
Λέτε συνέχεια ότι εμείς οι Έλληνες πρέπει να είμαστε ενωμένοι, γιατί είμαστε λίγοι. Πώς το εννοείτε αυτό;
Η Ελλάδα είναι 14 εκατομμύρια. Πρέπει να είμαστε ενωμένοι κι αγαπημένοι για να προοδεύσουμε. Ειδάλλως θα μας φάνε.
Από τους πολιτικούς, σας πήρε κανείς τηλέφωνο;
Μέχρι σήμερα με πήρε ο κύριος Παπαθεμελής και κάποιος βουλευτής από του κύριου Καρατζαφέρη το κόμμα.
Ποιος σας πήρε από το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη;
Ένας βουλευτής, αλλά δεν είμαι και σίγουρος για το όνομά του, να σου πώ την αλήθεια.
Κύριε Λάλα, σας ευχαριστούμε πολύ και να ξέρετε ότι οι Έλληνες θα σας βοηθήσουν. Να μείνετε ήσυχος και να μην φοβάστε τίποτα.
Ευχαριστώ κι εγώ, να είστε όλοι καλά.
02 - 12 - 2007
> συνέντευξη στον Θεόδωρο Χατζηγώγο
Το μεγαλύτερο θύμα των Ελληνικών κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων, ο 54χρονος σήμερα ''Δεν μετάνιωσα καθόλου. Βεβαίως και θα το ξαναέκανα για την Πατρίδα!''Στήβεν Λάλας, επέστρεψε την περασμένη Κυριακή στην Πατρίδα, μετά από παραμονή 12 ετών στις αμερικανικές φυλακές και άλλα δύο χρόνια σε κατ' οίκον περιορισμό.
Επί 16 χρόνια (1977 - 1993) έδινε ανυπολόγιστης αξίας πληροφορίες στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, ως υπάλληλος του Αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών στις πρεσβείες της Κωνσταντινουπόλεως και των Αθηνών.
Για τις τεράστιες αυτές υπηρεσίες του δεν πήρε ποτέ δραχμή από το Ελληνικό Κράτος και η οικογένειά του σήμερα ζει φτωχικά σ' ένα μικρό σπίτι στην Χρυσούπολη της Καβάλας. Η ηρωίδα γυναίκα του, Μαρία Λάλα, δούλευε όλα αυτά τα χρόνια σαν καθαρίστρια για να θρέψει τα δύο παιδιά τους, το μεγαλύτερο εκ των οποίων (21 και 15 ετών) είναι άτομο με ειδικές ανάγκες. Το κατάπτυστο ελληνικό κΚράτος που δίνει αποζημιώσεις σε κάθε λαθρομετανάστη ο οποίος τραυματίζεται από τις νάρκες στον Έβρο, δεν πλήρωσε ούτε τους δικηγόρους που υπερασπίστηκαν τον Λάλα, στις μακρόχρονες δίκες του με το αμερικανικό κράτος! Επί οκτώ χρόνια (1996 - 2004), η κυβέρνηση Σημίτη δεν ήθελε ούτε να ακούσει το όνομά του και μόνο το 2005 επί Καραμανλή, το Ελληνικό Δημόσιο αποφάσισε να του προσφέρει κάποια βοήθεια. Κι όμως, ο υπέροχος αυτός Έλληνας ήρωας δεν τρέφει την παραμικρή πικρία για την Μητέρα Πατρίδα! Ο "Ελεύθερος Κόσμος", συνομίλησε με τον Σταύρο Λάλα αργά το βράδυ της περασμένης Τετάρτης από την Χρυσούπολη Καβάλας όπου διαμένει και μερικά απ' όσα μας είπε, τα λέει για πρώτη φορά…
Κύριε Λάλα, χάσατε 14 από τα καλύτερα χρόνια της ζωής σας στις αμερικανικές φυλακές για να βοηθήσετε την Μητέρα Πατρίδα. Μετανιώσατε για την πράξη σας; Θα το ξανακάνατε, αν χρειαζόταν;
Δεν μετάνιωσα καθόλου. Βεβαίως και θα το ξαναέκανα για την Πατρίδα.
Ποίοι νομίζετε ότι δεν κράτησαν το στόμα τους κλειστό και άρχισαν οι Αμερικανοί να σας υποψιάζονται ότι διενεργείτε κατασκοπία υπέρ της Ελλάδος;
Δεν ξέρω. Κάποιοι με πρόδωσαν, αλλά δεν ξέρω ακριβώς ποιοι και πώς. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω ποιοι έφταιξαν.
Ακούγεται ότι υπήρξε διαρροή των πληροφοριών που δίνατε σε κάποια δεξίωση από στέλεχος της τότε (1993) κυβερνήσεως Μητσοτάκη…
Ετσι λένε, αλλά και σ' αυτό δεν είμαι σίγουρος.
Η πρόστυχη συκοφαντία του εισαγγελέα
Κατά την διάρκεια των 14 ετών που ήσασταν στην φυλακή, αισθανθήκατε ότι η Ελλάδα σας εγκατέλειψε;
Όχι, όχι… Το 2004 και το 2005 είχα βοήθεια από το Ελληνικό Κράτος.
Εννοείτε οικονομική βοήθεια;
Το 2005 μου στείλανε και οικονομική βοήθεια, όταν άλλαξε η κυβέρνηση…
Οι ομογενείς στην Αμερική σας βοήθησαν καθόλου;
Ορισμένοι ναι, με βοήθησαν. Κυρίως είχα την βοήθεια του αδελφού μου στο Νιού Τζέρσι, όπου έμεινα όταν ήμουν σε επιτήρηση.
Ο Σταύρος Λάλας, φτάνει στο αεροδρόμιο της Καβάλας και συναντιέται με την οικογένεια του μετά απο 14 χρόνιαΤην περασμένη Δευτέρα στον "Σκάϊ" ο Αλέξης Παπαχελάς σας έκανε ένα υπέροχο αφιέρωμα από το οποίο προέκυψε το εξής: Ο εισαγγελέας που σας δίκασε, ονόματι Μαρκ Χαλκάουερ, επέμενε ότι κάνατε κατασκοπία υπέρ της Ελλάδος όχι για ιδεολογικούς λόγους, αλλά για τα χρήματα. Πώς μπορεί να λέει τέτοιο πράγμα αυτός ο άνθρωπος;
Εγώ δεν πήρα ποτέ χρήματα από την Ελλάδα. Ό,τι έκανα, το έκανα με την καρδιά μου. Δεν το έκανα για χρήματα, το έκανα από Πίστη και Αγάπη για την πατρίδα. Αυτό θα σου πω.
Όταν ήρθατε σε συμβιβασμό με την Αμερικάνικη Δικαιοσύνη για το μέγεθος της ποινής σας, μήπως υπογράψατε κανένα χαρτί ότι κάνατε κατασκοπία για τα χρήματα;
Όχι, όχι. Ό,τι σου πα, αυτό είναι…
Ηρθα στην Πατρίδα να βοηθήσω και όχι για να κατηγορήσω
Αληθεύει ότι πολεμήσατε με τον Αμερικανικό Στρατό στο Βιετνάμ;
Στο Λάος πολέμησα. Στον πόλεμο του Βιετνάμ ήμουν στο Λάος και στην Ταϊλάνδη! Έμεινα σχεδόν 13 μήνες.
Κινδυνέψατε πολεμώντας στην πρώτη γραμμή;
Όλοι κινδυνέψαμε που ήμασταν εκεί.
Κατά την επιμέτρηση της ποινής σας ελήφθη υπ' όψιν ότι υπήρξατε βετεράνος του Βιετνάμ;
Αυτό δεν βοήθησε καθόλου.
Φαντάζομαι ότι τους δικηγόρους που σας βοήθησαν, τους πλήρωσαν Έλληνες ομογενείς.
Ο αδερφός μου τους πλήρωσε! Ό,τι είχε και δεν είχε το ξόδεψε ο αδερφός μου για μένα. Κι ακόμα χρωστάμε στον δικηγόρο!
Τα συνταξιοδοτικά σας δικαιώματα στις Ηνωμένες Πολιτείες τα έχετε χάσει;
Τα χάσαμε όλα, ναι. Δεν έχω κανένα δικαίωμα.
Τώρα πώς φαντάζεστε να ξαναφτιάξετε την ζωή σας;
Ακόμη είναι νωρίς, δεν ξέρω…
Σας έχει προσφέρει κανείς κάποια εργασία;
Ο Θεός ξέρει. Θα δούμε…
Μετά από όλα όσα περάσατε 14 χρόνια, έχετε κάποια πικρία για τον τρόπο που σας φέρθηκε η Πατρίδα;
Όχι, δεν έχω πικρία. Ήρθα εδώ για να βοηθήσω, όχι να κατηγορήσω!
Αν δεν ενωθούμε οι Eλληνες, θα μας φάνε οι εχθροί μας
Λέτε συνέχεια ότι εμείς οι Έλληνες πρέπει να είμαστε ενωμένοι, γιατί είμαστε λίγοι. Πώς το εννοείτε αυτό;
Η Ελλάδα είναι 14 εκατομμύρια. Πρέπει να είμαστε ενωμένοι κι αγαπημένοι για να προοδεύσουμε. Ειδάλλως θα μας φάνε.
Από τους πολιτικούς, σας πήρε κανείς τηλέφωνο;
Μέχρι σήμερα με πήρε ο κύριος Παπαθεμελής και κάποιος βουλευτής από του κύριου Καρατζαφέρη το κόμμα.
Ποιος σας πήρε από το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη;
Ένας βουλευτής, αλλά δεν είμαι και σίγουρος για το όνομά του, να σου πώ την αλήθεια.
Κύριε Λάλα, σας ευχαριστούμε πολύ και να ξέρετε ότι οι Έλληνες θα σας βοηθήσουν. Να μείνετε ήσυχος και να μην φοβάστε τίποτα.
Ευχαριστώ κι εγώ, να είστε όλοι καλά.
Η χθεσινή αποκάλυψη του Greece-Salonika αρχίζει ήδη να επιβεβαιώνεται!
Τετάρτη, 5 Δεκέμβριος 2007
Η χθεσινή αποκάλυψη του Greece-Salonika αρχίζει ήδη να επιβεβαιώνεται!
Mόλις μια μέρα μετά τη χθεσινή μεγάλη αποκάλυψη του Greece-Salonika ήρθαν τα πρώτα γεγονότα που αρχίζουν να την επιβεβαιώνουν!
Το μεγαλύτερο αλβανικό κόμμα στην ΠΓΔΜ, η «Ένωση για τη Δημοκρατική Ένταξη» (DUI ) του Αλί Αχμέτι, χαιρέτισε την προχθεσινή επίσκεψη στα Σκόπια του ειδικού εκπροσώπου του Γ.Γ του ΟΗΕ για την εκκρεμότητα της ονομασίας Μάθιου Νίμιτς και έκανε γνωστό επισήμως το αίτημά του για συμμετοχή εκπροσώπου από την αλβανική εθνική κοινότητα, στην ομάδα της χώρας που χειρίζεται το ζήτημα της ονομασίας!
«Ως πολιτικό κόμμα που κρατά υπεύθυνη στάση στα ζητήματα που αφορούν τη χώρα, τασσόμασταν ανέκαθεν και συνεχίζουμε να τασσόμαστε υπέρ της εξεύρεσης λύσης στο μακροχρόνιο πρόβλημα της ονομασίας.Είμαστε πεισμένοι ότι ο πολυεθνικός χαρακτήρας της κοινωνίας μας αποτελεί το θεμέλιο για την οικοδόμηση μίας δημοκρατικής κοινωνίας. Εκφράζουμε την απογοήτευση μας για το γεγονός ότι στα ανώτατα κρατικά θεσμικά όργανα που χειρίζονται θέματα εξωτερικής πολιτικής, δεν υπάρχουν εκπρόσωποι της αλβανικής εθνικής κοινότητας», αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση Τύπου του DUI που εξέδωσε χθες βράδυ.
«Το DUI ζητά στις διαπραγματεύσεις για την ονομασία να συμπεριληφθούν και εκπρόσωποι των Αλβανών της χώρας, καθώς θεωρεί ότι με τον τρόπο αυτό θα εμπεδωθεί η κρατική συναίνεση και η ενότητα μεταξύ όλων των εθνικών κοινοτήτων της χώρας, αναφορικά με την επίλυση του ανοιχτού ζητήματος με την Ελλάδα.Παράλληλα, ένα τέτοιο γεγονός θα συμβόλιζε την εσωτερική εθνική συνοχή σχετικά με ζητήματα που απειλούν την ευρωατλαντική προοπτική της Μακεδονίας», καταλήγει η ανακοίνωση..
Οι εξελίξεις για τις οποίες μιλούσαμε χθες ήδη έχουν ξεκινήσει..
Εν τω μεταξύ,οι νεότερες πληροφορίες που έρχονται κατευθείαν απ΄το Κόσοβο,μιλούν για κύρηξη ανεξαρτησίας στις 19 Δεκεμβρίου.
Οι κάτοικοι της περιοχής προετοιμάζονται για συγκρούσεις οι οποίες θεωρούνται αναπόφευκτες κυρίως στο Βόρειο τμήμα του Κοσόβου όπου και λέγεται πως ήδη δραστηριοποιείται η Σέρβικη παραστρατιωτική φρουρά του Τσάρλς Λαζάρ("Τσάρος Λάζαρος")με 4000 Σέρβους βετεράνους και εμπειροπόλεμους στρατιώτες..Η επίσημη Σερβία βέβαια έχει δηλώσει (μέσω του υπ.Αμύνης) την απόφαση της για μη χρήση βίας αλλά η επίσημη Σερβία θα είναι αυτή που θα μιλήσει για "παραστρατιωτικούς που δεν ελέγχονται απ΄την ίδια" μόλις ξεκινήσουν οι ταραχές.
Χθες,με ότι μπορει να σημαίνει αυτό,αντιπροσωπεία της UNCHR,ύπατης αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες επιθεώρησε τα νοσοκομεία της ΠΓΔΜ και τις υποδομές του κρατιδίου ως προς την υποδοχή προσφύγων!Η UNCHR δε συνηθίζει τέτοιου είδους επιθεωρήσεις παρά μόνο όταν υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο συγκρούσεων και υποδοχής προσφύγων.
Στην Ελλάδα κανείς "υπεύθυνος" ή ΜΜΕ δεν ενημερώνει τον κόσμο για το τι πρόκειται να συμβεί σε λίγο στην περιοχή μας.
Σε λίγες μέρες όμως-όπως γίνεται πάντα σ΄αυτές τις περιπτώσεις- όλοι θα "πεφτουν απ΄τα σύννεφα"..
*Το Greece-Salonika -για τους "ενδιαφερόμενους"- θα συνεχίσει τις αποκαλύψεις παρά τις ανώφελες απειλές που δέχτηκε.
Η χθεσινή αποκάλυψη του Greece-Salonika αρχίζει ήδη να επιβεβαιώνεται!
Mόλις μια μέρα μετά τη χθεσινή μεγάλη αποκάλυψη του Greece-Salonika ήρθαν τα πρώτα γεγονότα που αρχίζουν να την επιβεβαιώνουν!
Το μεγαλύτερο αλβανικό κόμμα στην ΠΓΔΜ, η «Ένωση για τη Δημοκρατική Ένταξη» (DUI ) του Αλί Αχμέτι, χαιρέτισε την προχθεσινή επίσκεψη στα Σκόπια του ειδικού εκπροσώπου του Γ.Γ του ΟΗΕ για την εκκρεμότητα της ονομασίας Μάθιου Νίμιτς και έκανε γνωστό επισήμως το αίτημά του για συμμετοχή εκπροσώπου από την αλβανική εθνική κοινότητα, στην ομάδα της χώρας που χειρίζεται το ζήτημα της ονομασίας!
«Ως πολιτικό κόμμα που κρατά υπεύθυνη στάση στα ζητήματα που αφορούν τη χώρα, τασσόμασταν ανέκαθεν και συνεχίζουμε να τασσόμαστε υπέρ της εξεύρεσης λύσης στο μακροχρόνιο πρόβλημα της ονομασίας.Είμαστε πεισμένοι ότι ο πολυεθνικός χαρακτήρας της κοινωνίας μας αποτελεί το θεμέλιο για την οικοδόμηση μίας δημοκρατικής κοινωνίας. Εκφράζουμε την απογοήτευση μας για το γεγονός ότι στα ανώτατα κρατικά θεσμικά όργανα που χειρίζονται θέματα εξωτερικής πολιτικής, δεν υπάρχουν εκπρόσωποι της αλβανικής εθνικής κοινότητας», αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση Τύπου του DUI που εξέδωσε χθες βράδυ.
«Το DUI ζητά στις διαπραγματεύσεις για την ονομασία να συμπεριληφθούν και εκπρόσωποι των Αλβανών της χώρας, καθώς θεωρεί ότι με τον τρόπο αυτό θα εμπεδωθεί η κρατική συναίνεση και η ενότητα μεταξύ όλων των εθνικών κοινοτήτων της χώρας, αναφορικά με την επίλυση του ανοιχτού ζητήματος με την Ελλάδα.Παράλληλα, ένα τέτοιο γεγονός θα συμβόλιζε την εσωτερική εθνική συνοχή σχετικά με ζητήματα που απειλούν την ευρωατλαντική προοπτική της Μακεδονίας», καταλήγει η ανακοίνωση..
Οι εξελίξεις για τις οποίες μιλούσαμε χθες ήδη έχουν ξεκινήσει..
Εν τω μεταξύ,οι νεότερες πληροφορίες που έρχονται κατευθείαν απ΄το Κόσοβο,μιλούν για κύρηξη ανεξαρτησίας στις 19 Δεκεμβρίου.
Οι κάτοικοι της περιοχής προετοιμάζονται για συγκρούσεις οι οποίες θεωρούνται αναπόφευκτες κυρίως στο Βόρειο τμήμα του Κοσόβου όπου και λέγεται πως ήδη δραστηριοποιείται η Σέρβικη παραστρατιωτική φρουρά του Τσάρλς Λαζάρ("Τσάρος Λάζαρος")με 4000 Σέρβους βετεράνους και εμπειροπόλεμους στρατιώτες..Η επίσημη Σερβία βέβαια έχει δηλώσει (μέσω του υπ.Αμύνης) την απόφαση της για μη χρήση βίας αλλά η επίσημη Σερβία θα είναι αυτή που θα μιλήσει για "παραστρατιωτικούς που δεν ελέγχονται απ΄την ίδια" μόλις ξεκινήσουν οι ταραχές.
Χθες,με ότι μπορει να σημαίνει αυτό,αντιπροσωπεία της UNCHR,ύπατης αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες επιθεώρησε τα νοσοκομεία της ΠΓΔΜ και τις υποδομές του κρατιδίου ως προς την υποδοχή προσφύγων!Η UNCHR δε συνηθίζει τέτοιου είδους επιθεωρήσεις παρά μόνο όταν υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο συγκρούσεων και υποδοχής προσφύγων.
Στην Ελλάδα κανείς "υπεύθυνος" ή ΜΜΕ δεν ενημερώνει τον κόσμο για το τι πρόκειται να συμβεί σε λίγο στην περιοχή μας.
Σε λίγες μέρες όμως-όπως γίνεται πάντα σ΄αυτές τις περιπτώσεις- όλοι θα "πεφτουν απ΄τα σύννεφα"..
*Το Greece-Salonika -για τους "ενδιαφερόμενους"- θα συνεχίσει τις αποκαλύψεις παρά τις ανώφελες απειλές που δέχτηκε.
Sunday, 2 December 2007
Macedonia: What's in a name?
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΝΑ ΟΝΟΜΑ
Του Ντίνου Τουμάζου
Μετά το πρόσφατο μεγαλειώδες συλλαλητήριο της Μελβούρνης, αλλά και τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται από τους απανταχού Έλληνες και τις απόψεις που διατυπώνονται, πιστεύω ότι οξύνεται ο προβληματισμός μας για το δέον και δυνατόν γενέσθαι.
Επικαλούμαι λοιπόν κατ’ αρχήν τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο οποίος είχε πει:
«Μην ομιλείτε περί ιστορικών δικαίων. Δεν κάμνουν εντύπωσιν εις τους Ευρωπαίους… Ουδέποτε έκανα χρήσιν των ιστορικών δικαιωμάτων μας... Τα συμφέροντα, λοιπόν, και όχι τα ιστορικά δίκαια μετρούν στις διεθνείς συναλλαγές....Να το πάρωμεν απόφασιν, ότι δεν υπάρχει, δεν υπήρξε ποτέ “Θεός της Ελλάδας”. Ένας είναι ο Θεός δι’ όλα τα έθνη.»
Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει ότι μας επιτρέπεται να αρνούμαστε την Ιστορία μας. Και υποχρέωση έχουμε, πρώτον, να τη γνωρίζουμε και, δεύτερον, να την προασπίζουμε. Αλλά και συμφέρον και υποχρέωση έχουμε να δίνουμε τις μάχες μας για να κάνουμε και τους άλλους να αντιληφθούν –και κατεξοχήν τους Ευρωπαίους εταίρους οι οποίοι θα κληθούν να αποφασίσουν για την ένταξη της FYROM στους ευρωατλαντικούς θεσμούς.– τι σημαίνουν και πού οδηγούν συμπεριφορές και ιδεολογήματα όπως αυτό του «μακεδονισμού» και της κρατικής ιδεολογίας των Σκοπίων περί «διαμελισμένης μακεδονικής πατρίδας» όταν αφορούν τα δικά τους συμφέροντα. Δηλαδή, έχουμε και συμφέρον και υποχρέωση να καταστήσουμε σαφείς και να συγκεκριμενοποιήσουμε τους κινδύνους που ελλοχεύουν (και όχι μόνο για την Ελλάδα). Γιατί σίγουρα δεν πρόκειται απλά για ένα όνομα.
Και εξηγώ τι εννοώ με το τελευταίο αυτό:
1ον Πώς θα φαινόταν στους Γάλλους εάν η περιοχή του Baden στη Γερμανία αυτοανακηρυσσόταν ανεξάρτητο κράτος και
- βαφτιζόταν Αλσατία
- δημιουργούσε σημαία με έμβλημα τον ναό της Notre Dame του Στρασβούργου
- το σύνταγμά της καλούσε τους πολίτες να απελευθερώσουν τους Αλσατούς των γειτονικών χωρών
- το σύνταγμά της χαρακτήριζε τα παρόντα σύνορά της προσωρινά και προωθούσε τη συνοριακή διεύρυνση προς διάφορες κατευθύνσεις.
Και θα άρεσε στους Γάλλους εάν οι υπόλοιπες χώρες-μέλη της Ε.Ε. υποστήριζαν τις ανωτέρω απαιτήσεις του νέου κράτους της «Αλσατικής Δημοκρατίας»;
2ο Πώς θα φαινόταν στους Γερμανούς εάν η περιοχή Wroclaw στην Πολωνία αυτοανακηρυσσόταν ανεξάρτητο κράτος και
- βαφτιζόταν Δρέσδη
- δημιουργούσε σημαία με έμβλημα το Hofkirche
- το σύνταγμά της καλούσε τους πολίτες να απελευθερώσουν τους Δρέσδιους των γειτονικών χωρών
- το σύνταγμά της χαρακτήριζε τα παρόντα σύνορά της προσωρινά και προωθούσε τη συνοριακή διεύρυνση προς διάφορες κατευθύνσεις.
Και θα άρεσε στους Γερμανούς εάν οι υπόλοιπες χώρες-μέλη της Ε.Ε. υποστήριζαν τις ανωτέρω απαιτήσεις του νέου κράτους της «Δημοκρατίας της Δρέσδης»;
3ο Πώς θα φαινόταν στους Αυστριακούς εάν η Βοημία στην Τσεχία αυτοανακηρυσσόταν σε ανεξάρτητο κράτος και
- βαφτιζόταν Oberosterreich
- δημιουργούσε σημαία με έμβλημα το Fort on the Postlingberg
- Το σύνταγμά της καλούσε τους πολίτες να απελευθερώσουν τους oberosterrichians των γειτονικών χωρών
- το σύνταγμά της χαρακτήριζε τα παρόντα σύνορά της προσωρινά και προωθούσε τη συνοριακή διεύρυνση προς διάφορες κατευθύνσεις.
Και θα άρεσε στους Αυστριακούς εάν οι υπόλοιπες χώρες-μέλη της Ε.Ε. υποστήριζαν τις ανωτέρω απαιτήσεις του νέου κράτους της «Δημοκρατίας της Oberosterreich»;
4ο Πώς θα φαινόταν στους Δανούς εάν η περιοχή Malmohus της Σουηδίας αυτοανακηρυσσόταν ανεξάρτητο κράτος
- βαφτιζόταν Fredericksberg
- δημιουργούσε σημαία με έμβλημα το Raadhudspladsen
- το σύνταγμά της καλούσε τους πολίτες να απελευθερώσουν τους Frederiksbergians των γειτονικών χωρών
- το σύνταγμά της χαρακτήριζε τα παρόντα σύνορά της προσωρινά και προωθούσε τη συνοριακή διεύρυνση προς διάφορες κατευθύνσεις.
Και θα άρεσε στους Δανούς εάν οι υπόλοιπες χώρες-μέλη της Ε.Ε. υποστήριζαν τις ανωτέρω απαιτήσεις του νέου κράτους της «Δημοκρατίας της Fredericksberg»;
Η απάντηση στα ανωτέρω είναι αυτονόητη. Αυτό που δεν είναι αυτονόητο είναι να γνωρίζουν οι άλλοι την Ιστορία μας, πολλώ δε μάλλον όταν εμείς οι ίδιοι την αγνοούμε ή, ακόμη χειρότερα, τη διαστρεβλώνουμε και την κακοποιούμε ποικιλοτρόπως υπονομεύοντας οι ίδιοι τον εαυτό μας. κρίση.
Αυτονόητο δεν είναι επίσης το να κερδίζουμε πολιτικές μάχες… αμαχητί ή και παραπαίοντας μεταξύ άκρας υποχωρητικότητας και απόλυτης αδιαλλαξίας!
Και στο σημείο αυτό πάλιν θα επικαλεστώ τον Ελευθέριο Βενιζέλο:
«Η φρόνησις, η διορατικότης, η προσαρμοστικότης, η επαφή με την πραγματικότητα. Ιδού τι θα μας βοηθήση θετικά να επανορθώσωμεν ό,τι είναι επανορθώσιμον».
Και ασφαλώς όλες αυτές οι ιδιότητες είναι σημαντικές στη ζωή γενικά, στην πολιτική ειδικότερα, αλλά εκ των ουκ άνευ στην εξωτερική πολιτική εάν θέλουμε πράγματι να είμαστε σοβαροί. Και επιμένωστην τελευταία προϋπόθεση, την επαφή με την πραγματικότητα, τον ρεαλισμό δηλαδή, για τον οποίο γίνεται πολύς λόγος στην περίπτωση της FYROM (και όχι μόνο – η Κύπρος είναι άλλη μία χαρακτηριστική περίπτωση), όπως και αν τον ονομάζουν κατά καιρούς – realpolitik ή προωθημένο ρεαλισμό. Ποιο είναι λοιπόν το περιεχόμενο του ρεαλισμού που συνιστάται στην Ελλάδα να επιδείξει ή/και υιοθετείται και προβάλλεται κατά καιρούς από τις εκάστοτε κυβερνήσεις:
- Μήπως εννοούν προσωρινή ψευδαίσθηση μιας λύσης που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει σε ήδη ορατά καταστροφικά αποτελέσματα;
- Ή μήπως εννοούν ρεαλισμό την αποδοχή χωρίς αντίσταση και τη νομιμοποίηση του ψεύδους, της αρπακτικότητας, της κατάφωρης παραβίασης βασικών δεδομένων για την εθνική, θρησκευτική και ηθική επιβίωση του Ελληνισμού; (Δεν αναφέρομαι σε ιστορικά δικαιώματα ή στο δίκαιο, γιατί αυτά δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν στα διεθνή φόρα ή παραμένουν γράμμα κενό, αφού στην πραγματικότητα τα καθιστούν φενάκη για να συγκαλύπτουν τα συμφέροντα τους οι εκάστοτε ισχυροί)
-
Αν λοιπόν αυτό το περιεχόμενο προσδίδουν στον ρεαλισμό, τότε ομιλούμε για το άκρως αντίθετο: για αφροσύνη και παραλογισμό.
Αν όμως ομιλούμε για ρεαλισμό με την έννοια ότι:
1. αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και τις συνέπειές τους,
2. εκτιμούμε τις συνθήκες που επικρατούν στην ευαίσθητη περιοχή των νοτίων Βαλκανίων, τα συγκρουόμενα συμφέροντα και τους διεθνείς συσχετισμούς δυνάμεων,
3. αξιολογούμε και ιεραρχούμε τις προτεραιότητές μας όσον αφορά τα ανοικτά θέματα που απασχολούν τη χώρα μας,
4. σχεδιάζουμε καίριες διεθνείς στρατηγικές μακριά από κομματικές σκοπιμότητες και επαναχαράσσουμε την πολιτική μας όχι με γνώμονα τις εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες αλλά το εθνικό συμφέρον και με στόχο να εξασφαλίσουμε συμμαχίες που θα μας επιτρέψουν να διασφαλίσουμε τα δικαιώματά μας,
τότε ναι, οφείλουμε με αυτήν την έννοια να είμαστε ρεαλιστές. Και παρά την κατά καιρούς επιδειχθείσα έλλειψη φρόνησης και την (δυστυχώς όχι σπάνια) ελληνική αβελτερία, υπάρχουν ακόμη κάποια (στενά ομολογουμένως) περιθώρια που επιτρέπουν στην Ελλάδα να περισώσει την αξιοπρέπειά της και να διασφαλίσει το αύριό της. Υπάρχουν ακόμη όπλα τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει η ελληνική διπλωματία.
Τα σημαντικότερα μάλιστα όπλα τα παρέχουν τα ίδια τα Σκόπια, αφενός με την αδιάλλακτη και προκλητική πολιτική που ακολουθούν, παραβιάζοντας βασικούς κανόνες της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, και αφετέρου με τις επιδιώξεις των Σκοπίων στον διεθνή χώρο. Οφείλει δηλαδή η ελληνική πλευρά:
1. να αναδείξει ΑΜΕΣΑ την επικινδυνότητα για τη σταθερότητα της περιοχής από μια χώρα που δεν συμμορφώνεται προς τους κανόνες σχέσεων καλής γειτονίας και επομένως αποτελεί εν δυνάμει απειλή. Γιατί όσο κινδυνεύει η συγκεκριμένη σταθερότητα από μια ενδεχόμενη διάλυση του κρατιδίου των Σκοπίων, άλλο τόσο τουλάχιστον κινδυνεύει και από τον «αλυτρωτισμό» που υποδηλώνουν (στην ουσία κραυγάζουν) οι παραχαράξεις και οι σφετερισμοί που επιχειρούνται εκ μέρους των. Και
2. να εξασφαλίσει συμμαχίες με χώρες που δεν φαίνονται πρόθυμες να αποδεχθούν (όπως άλλες, π.χ. Αμερική, Αγγλία) την άνευ όρων ένταξη των Σκοπίων σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. ώστε να μην είναι μόνη η Ελλάδα που θα αντιδράσει στην ένταξη των Σκοπίων και να υποστεί δυσανάλογο κόστος, ενώ εκείνες θα εξυπηρετούν αδάπανα τα δικά τους συμφέροντα .
Μας λέει κάτι το γεγονός ότι πρόσφατα το Συμβούλιο της Ευρώπης απέρριψε την Τρίτη έκθεση με την οποία τα Σκόπια ζητούσαν να αναφέρονται σε όλα τα επίσημα έγγραφα του οργανισμού ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας»; Η κοινοβουλευτική επιτροπή πολιτικών υποθέσεων του Συμβουλίου αποφάσισε με συντριπτική πλειοψηφία να μην προωθηθεί η έκθεση για συζήτηση και ψήφιση στη συνέλευση του οργανισμού. Ο εισηγητής της έκθεσης σχολίασε ότι η ΠΓΔΜ προσπαθεί να ξαναγράψει την ιστορία.
Ωστόσο, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ο αγώνας αυτός ούτε εύκολος είναι, ούτε το αποτέλεσμά του βέβαιο. Παράλληλα όμως οφείλουμε να διεξάγουμε αυτόν τον αγώνα με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, διαμορφώνοντας επιτέλους τα πλαίσια της πολιτικής μας αλλά και χαράσσοντας τα όρια της υποχωρητικότητάς μας.
Αυτή είναι η ουσία του όλου θέματος και όχι οι λεκτικές διατυπώσεις του ενός περί realpoltik ή του άλλου περί προωθημένου ρεαλισμού, με όποιο περιεχόμενο ο καθένας του προσδίδει. Αυτό είναι το περιεχόμενο του ρεαλισμού τον οποίο η Ιστορία, η λογική, η σύνεση, η διορατικότητα και η εποχή επιβάλλουν.
Του Ντίνου Τουμάζου
Μετά το πρόσφατο μεγαλειώδες συλλαλητήριο της Μελβούρνης, αλλά και τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται από τους απανταχού Έλληνες και τις απόψεις που διατυπώνονται, πιστεύω ότι οξύνεται ο προβληματισμός μας για το δέον και δυνατόν γενέσθαι.
Επικαλούμαι λοιπόν κατ’ αρχήν τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο οποίος είχε πει:
«Μην ομιλείτε περί ιστορικών δικαίων. Δεν κάμνουν εντύπωσιν εις τους Ευρωπαίους… Ουδέποτε έκανα χρήσιν των ιστορικών δικαιωμάτων μας... Τα συμφέροντα, λοιπόν, και όχι τα ιστορικά δίκαια μετρούν στις διεθνείς συναλλαγές....Να το πάρωμεν απόφασιν, ότι δεν υπάρχει, δεν υπήρξε ποτέ “Θεός της Ελλάδας”. Ένας είναι ο Θεός δι’ όλα τα έθνη.»
Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει ότι μας επιτρέπεται να αρνούμαστε την Ιστορία μας. Και υποχρέωση έχουμε, πρώτον, να τη γνωρίζουμε και, δεύτερον, να την προασπίζουμε. Αλλά και συμφέρον και υποχρέωση έχουμε να δίνουμε τις μάχες μας για να κάνουμε και τους άλλους να αντιληφθούν –και κατεξοχήν τους Ευρωπαίους εταίρους οι οποίοι θα κληθούν να αποφασίσουν για την ένταξη της FYROM στους ευρωατλαντικούς θεσμούς.– τι σημαίνουν και πού οδηγούν συμπεριφορές και ιδεολογήματα όπως αυτό του «μακεδονισμού» και της κρατικής ιδεολογίας των Σκοπίων περί «διαμελισμένης μακεδονικής πατρίδας» όταν αφορούν τα δικά τους συμφέροντα. Δηλαδή, έχουμε και συμφέρον και υποχρέωση να καταστήσουμε σαφείς και να συγκεκριμενοποιήσουμε τους κινδύνους που ελλοχεύουν (και όχι μόνο για την Ελλάδα). Γιατί σίγουρα δεν πρόκειται απλά για ένα όνομα.
Και εξηγώ τι εννοώ με το τελευταίο αυτό:
1ον Πώς θα φαινόταν στους Γάλλους εάν η περιοχή του Baden στη Γερμανία αυτοανακηρυσσόταν ανεξάρτητο κράτος και
- βαφτιζόταν Αλσατία
- δημιουργούσε σημαία με έμβλημα τον ναό της Notre Dame του Στρασβούργου
- το σύνταγμά της καλούσε τους πολίτες να απελευθερώσουν τους Αλσατούς των γειτονικών χωρών
- το σύνταγμά της χαρακτήριζε τα παρόντα σύνορά της προσωρινά και προωθούσε τη συνοριακή διεύρυνση προς διάφορες κατευθύνσεις.
Και θα άρεσε στους Γάλλους εάν οι υπόλοιπες χώρες-μέλη της Ε.Ε. υποστήριζαν τις ανωτέρω απαιτήσεις του νέου κράτους της «Αλσατικής Δημοκρατίας»;
2ο Πώς θα φαινόταν στους Γερμανούς εάν η περιοχή Wroclaw στην Πολωνία αυτοανακηρυσσόταν ανεξάρτητο κράτος και
- βαφτιζόταν Δρέσδη
- δημιουργούσε σημαία με έμβλημα το Hofkirche
- το σύνταγμά της καλούσε τους πολίτες να απελευθερώσουν τους Δρέσδιους των γειτονικών χωρών
- το σύνταγμά της χαρακτήριζε τα παρόντα σύνορά της προσωρινά και προωθούσε τη συνοριακή διεύρυνση προς διάφορες κατευθύνσεις.
Και θα άρεσε στους Γερμανούς εάν οι υπόλοιπες χώρες-μέλη της Ε.Ε. υποστήριζαν τις ανωτέρω απαιτήσεις του νέου κράτους της «Δημοκρατίας της Δρέσδης»;
3ο Πώς θα φαινόταν στους Αυστριακούς εάν η Βοημία στην Τσεχία αυτοανακηρυσσόταν σε ανεξάρτητο κράτος και
- βαφτιζόταν Oberosterreich
- δημιουργούσε σημαία με έμβλημα το Fort on the Postlingberg
- Το σύνταγμά της καλούσε τους πολίτες να απελευθερώσουν τους oberosterrichians των γειτονικών χωρών
- το σύνταγμά της χαρακτήριζε τα παρόντα σύνορά της προσωρινά και προωθούσε τη συνοριακή διεύρυνση προς διάφορες κατευθύνσεις.
Και θα άρεσε στους Αυστριακούς εάν οι υπόλοιπες χώρες-μέλη της Ε.Ε. υποστήριζαν τις ανωτέρω απαιτήσεις του νέου κράτους της «Δημοκρατίας της Oberosterreich»;
4ο Πώς θα φαινόταν στους Δανούς εάν η περιοχή Malmohus της Σουηδίας αυτοανακηρυσσόταν ανεξάρτητο κράτος
- βαφτιζόταν Fredericksberg
- δημιουργούσε σημαία με έμβλημα το Raadhudspladsen
- το σύνταγμά της καλούσε τους πολίτες να απελευθερώσουν τους Frederiksbergians των γειτονικών χωρών
- το σύνταγμά της χαρακτήριζε τα παρόντα σύνορά της προσωρινά και προωθούσε τη συνοριακή διεύρυνση προς διάφορες κατευθύνσεις.
Και θα άρεσε στους Δανούς εάν οι υπόλοιπες χώρες-μέλη της Ε.Ε. υποστήριζαν τις ανωτέρω απαιτήσεις του νέου κράτους της «Δημοκρατίας της Fredericksberg»;
Η απάντηση στα ανωτέρω είναι αυτονόητη. Αυτό που δεν είναι αυτονόητο είναι να γνωρίζουν οι άλλοι την Ιστορία μας, πολλώ δε μάλλον όταν εμείς οι ίδιοι την αγνοούμε ή, ακόμη χειρότερα, τη διαστρεβλώνουμε και την κακοποιούμε ποικιλοτρόπως υπονομεύοντας οι ίδιοι τον εαυτό μας. κρίση.
Αυτονόητο δεν είναι επίσης το να κερδίζουμε πολιτικές μάχες… αμαχητί ή και παραπαίοντας μεταξύ άκρας υποχωρητικότητας και απόλυτης αδιαλλαξίας!
Και στο σημείο αυτό πάλιν θα επικαλεστώ τον Ελευθέριο Βενιζέλο:
«Η φρόνησις, η διορατικότης, η προσαρμοστικότης, η επαφή με την πραγματικότητα. Ιδού τι θα μας βοηθήση θετικά να επανορθώσωμεν ό,τι είναι επανορθώσιμον».
Και ασφαλώς όλες αυτές οι ιδιότητες είναι σημαντικές στη ζωή γενικά, στην πολιτική ειδικότερα, αλλά εκ των ουκ άνευ στην εξωτερική πολιτική εάν θέλουμε πράγματι να είμαστε σοβαροί. Και επιμένωστην τελευταία προϋπόθεση, την επαφή με την πραγματικότητα, τον ρεαλισμό δηλαδή, για τον οποίο γίνεται πολύς λόγος στην περίπτωση της FYROM (και όχι μόνο – η Κύπρος είναι άλλη μία χαρακτηριστική περίπτωση), όπως και αν τον ονομάζουν κατά καιρούς – realpolitik ή προωθημένο ρεαλισμό. Ποιο είναι λοιπόν το περιεχόμενο του ρεαλισμού που συνιστάται στην Ελλάδα να επιδείξει ή/και υιοθετείται και προβάλλεται κατά καιρούς από τις εκάστοτε κυβερνήσεις:
- Μήπως εννοούν προσωρινή ψευδαίσθηση μιας λύσης που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει σε ήδη ορατά καταστροφικά αποτελέσματα;
- Ή μήπως εννοούν ρεαλισμό την αποδοχή χωρίς αντίσταση και τη νομιμοποίηση του ψεύδους, της αρπακτικότητας, της κατάφωρης παραβίασης βασικών δεδομένων για την εθνική, θρησκευτική και ηθική επιβίωση του Ελληνισμού; (Δεν αναφέρομαι σε ιστορικά δικαιώματα ή στο δίκαιο, γιατί αυτά δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν στα διεθνή φόρα ή παραμένουν γράμμα κενό, αφού στην πραγματικότητα τα καθιστούν φενάκη για να συγκαλύπτουν τα συμφέροντα τους οι εκάστοτε ισχυροί)
-
Αν λοιπόν αυτό το περιεχόμενο προσδίδουν στον ρεαλισμό, τότε ομιλούμε για το άκρως αντίθετο: για αφροσύνη και παραλογισμό.
Αν όμως ομιλούμε για ρεαλισμό με την έννοια ότι:
1. αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και τις συνέπειές τους,
2. εκτιμούμε τις συνθήκες που επικρατούν στην ευαίσθητη περιοχή των νοτίων Βαλκανίων, τα συγκρουόμενα συμφέροντα και τους διεθνείς συσχετισμούς δυνάμεων,
3. αξιολογούμε και ιεραρχούμε τις προτεραιότητές μας όσον αφορά τα ανοικτά θέματα που απασχολούν τη χώρα μας,
4. σχεδιάζουμε καίριες διεθνείς στρατηγικές μακριά από κομματικές σκοπιμότητες και επαναχαράσσουμε την πολιτική μας όχι με γνώμονα τις εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες αλλά το εθνικό συμφέρον και με στόχο να εξασφαλίσουμε συμμαχίες που θα μας επιτρέψουν να διασφαλίσουμε τα δικαιώματά μας,
τότε ναι, οφείλουμε με αυτήν την έννοια να είμαστε ρεαλιστές. Και παρά την κατά καιρούς επιδειχθείσα έλλειψη φρόνησης και την (δυστυχώς όχι σπάνια) ελληνική αβελτερία, υπάρχουν ακόμη κάποια (στενά ομολογουμένως) περιθώρια που επιτρέπουν στην Ελλάδα να περισώσει την αξιοπρέπειά της και να διασφαλίσει το αύριό της. Υπάρχουν ακόμη όπλα τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει η ελληνική διπλωματία.
Τα σημαντικότερα μάλιστα όπλα τα παρέχουν τα ίδια τα Σκόπια, αφενός με την αδιάλλακτη και προκλητική πολιτική που ακολουθούν, παραβιάζοντας βασικούς κανόνες της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, και αφετέρου με τις επιδιώξεις των Σκοπίων στον διεθνή χώρο. Οφείλει δηλαδή η ελληνική πλευρά:
1. να αναδείξει ΑΜΕΣΑ την επικινδυνότητα για τη σταθερότητα της περιοχής από μια χώρα που δεν συμμορφώνεται προς τους κανόνες σχέσεων καλής γειτονίας και επομένως αποτελεί εν δυνάμει απειλή. Γιατί όσο κινδυνεύει η συγκεκριμένη σταθερότητα από μια ενδεχόμενη διάλυση του κρατιδίου των Σκοπίων, άλλο τόσο τουλάχιστον κινδυνεύει και από τον «αλυτρωτισμό» που υποδηλώνουν (στην ουσία κραυγάζουν) οι παραχαράξεις και οι σφετερισμοί που επιχειρούνται εκ μέρους των. Και
2. να εξασφαλίσει συμμαχίες με χώρες που δεν φαίνονται πρόθυμες να αποδεχθούν (όπως άλλες, π.χ. Αμερική, Αγγλία) την άνευ όρων ένταξη των Σκοπίων σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. ώστε να μην είναι μόνη η Ελλάδα που θα αντιδράσει στην ένταξη των Σκοπίων και να υποστεί δυσανάλογο κόστος, ενώ εκείνες θα εξυπηρετούν αδάπανα τα δικά τους συμφέροντα .
Μας λέει κάτι το γεγονός ότι πρόσφατα το Συμβούλιο της Ευρώπης απέρριψε την Τρίτη έκθεση με την οποία τα Σκόπια ζητούσαν να αναφέρονται σε όλα τα επίσημα έγγραφα του οργανισμού ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας»; Η κοινοβουλευτική επιτροπή πολιτικών υποθέσεων του Συμβουλίου αποφάσισε με συντριπτική πλειοψηφία να μην προωθηθεί η έκθεση για συζήτηση και ψήφιση στη συνέλευση του οργανισμού. Ο εισηγητής της έκθεσης σχολίασε ότι η ΠΓΔΜ προσπαθεί να ξαναγράψει την ιστορία.
Ωστόσο, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ο αγώνας αυτός ούτε εύκολος είναι, ούτε το αποτέλεσμά του βέβαιο. Παράλληλα όμως οφείλουμε να διεξάγουμε αυτόν τον αγώνα με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, διαμορφώνοντας επιτέλους τα πλαίσια της πολιτικής μας αλλά και χαράσσοντας τα όρια της υποχωρητικότητάς μας.
Αυτή είναι η ουσία του όλου θέματος και όχι οι λεκτικές διατυπώσεις του ενός περί realpoltik ή του άλλου περί προωθημένου ρεαλισμού, με όποιο περιεχόμενο ο καθένας του προσδίδει. Αυτό είναι το περιεχόμενο του ρεαλισμού τον οποίο η Ιστορία, η λογική, η σύνεση, η διορατικότητα και η εποχή επιβάλλουν.
Cretans celebrates the 94th commemoration of the reunion with Greece
Κορυφώθηκαν οι εκδηλώσεις για την 94η επέτειο της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα, παρουσία του προέδρου της Βουλής
Παρουσία του προέδρου της Βουλής Δημήτρη Σιούφα, κορυφώθηκαν στα Χανιά, οι εορταστικές εκδηλώσεις για την 94η επέτειο της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα.
Το πρωί στο Μητροπολιτικό Ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου τελέσθηκε επίσημη δοξολογία, χοροστατούντος του Αρχιεπισκόπου Κρήτης Ειρηναίου, και στη συνέχεια σχηματίσθηκε πομπή που κατευθύνθηκε στο φρούριο Φιρκά.
Κρητικοί με παραδοσιακές στολές κρατούσαν την ελληνική σημαία, την οποία λίγο μετά ύψωσαν στον ιστό, ο πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Σιούφας, ο περιφερειάρχης Κρήτης Σεραφείμ Τσόκας, ο νομάρχης Χανίων Γρηγόρης Αρχοντάκης και ο δήμαρχος της πόλης Κυριάκος Βιρβιδάκης.
Στο ίδιο ιστό, την 1η Δεκεμβρίου του 1913, ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε υψώσει την ελληνική σημαία και η Κρήτη ενώθηκε με την Ελλάδα, μετά από πολύχρονους αγώνες
«Ως πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων υψώνοντας τη σημαία στην επέτειο της ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα , αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή και για τους βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου και για τον πολιτικό κόσμο.
Ημέρα συγκίνησης, ημέρα τιμής αλλά και κυρίως διδαχής για τις νεότερες γενιές, ότι η ελευθερία κατακτήθηκε με αγώνες με θυσίες με αίμα και μπορούμε να την διαφυλάξομε για όλες τις επόμενες γενιές με ομοψυχία και ενότητα και με ανάδειξη όλων εκείνων που ενώνουν τους Έλληνες.
Αυτός είναι ο δρόμος του μέλλοντος. Ομοψυχία και ενότητα.», δήλωσε ο πρόεδρος της Βουλής.
Στα γεγονότα της εποχής αναφέρθηκε στην ομιλία του ο δήμαρχος Χανίων Κυριάκος Βιρβιδάκης, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι με την ένωση της Κρήτης αγώνες με αίμα δάκρυα και θυσίες βρήκαν την δικαίωση τους.
Ο δήμαρχος Χανίων ζήτησε η ημέρα αυτή να καθιερωθεί ως γιορτή και αργία για την Κρήτη.
Κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων, έξω από το λιμάνι των Χανίων είχε καταπλεύσει, τιμητικά, φρεγάτα του πολεμικού ναυτικού ενώ πάνω από τον χώρο των εκδηλώσεων πέταξαν σε σχηματισμό 3 αεροσκάφη F-16 από την 115 πτέρυγα μάχης, που εδρεύει στο αεροδρόμιο Χανίων.
Το παρών στις εκδηλώσεις έδωσαν επίσης οι 4 βουλευτές του νομού και το σύνολο των τοπικών αρχών.
Το μεσημέρι στο δημαρχείο Χανίων πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη δεξίωση.
Παρουσία του προέδρου της Βουλής Δημήτρη Σιούφα, κορυφώθηκαν στα Χανιά, οι εορταστικές εκδηλώσεις για την 94η επέτειο της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα.
Το πρωί στο Μητροπολιτικό Ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου τελέσθηκε επίσημη δοξολογία, χοροστατούντος του Αρχιεπισκόπου Κρήτης Ειρηναίου, και στη συνέχεια σχηματίσθηκε πομπή που κατευθύνθηκε στο φρούριο Φιρκά.
Κρητικοί με παραδοσιακές στολές κρατούσαν την ελληνική σημαία, την οποία λίγο μετά ύψωσαν στον ιστό, ο πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Σιούφας, ο περιφερειάρχης Κρήτης Σεραφείμ Τσόκας, ο νομάρχης Χανίων Γρηγόρης Αρχοντάκης και ο δήμαρχος της πόλης Κυριάκος Βιρβιδάκης.
Στο ίδιο ιστό, την 1η Δεκεμβρίου του 1913, ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε υψώσει την ελληνική σημαία και η Κρήτη ενώθηκε με την Ελλάδα, μετά από πολύχρονους αγώνες
«Ως πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων υψώνοντας τη σημαία στην επέτειο της ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα , αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή και για τους βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου και για τον πολιτικό κόσμο.
Ημέρα συγκίνησης, ημέρα τιμής αλλά και κυρίως διδαχής για τις νεότερες γενιές, ότι η ελευθερία κατακτήθηκε με αγώνες με θυσίες με αίμα και μπορούμε να την διαφυλάξομε για όλες τις επόμενες γενιές με ομοψυχία και ενότητα και με ανάδειξη όλων εκείνων που ενώνουν τους Έλληνες.
Αυτός είναι ο δρόμος του μέλλοντος. Ομοψυχία και ενότητα.», δήλωσε ο πρόεδρος της Βουλής.
Στα γεγονότα της εποχής αναφέρθηκε στην ομιλία του ο δήμαρχος Χανίων Κυριάκος Βιρβιδάκης, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι με την ένωση της Κρήτης αγώνες με αίμα δάκρυα και θυσίες βρήκαν την δικαίωση τους.
Ο δήμαρχος Χανίων ζήτησε η ημέρα αυτή να καθιερωθεί ως γιορτή και αργία για την Κρήτη.
Κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων, έξω από το λιμάνι των Χανίων είχε καταπλεύσει, τιμητικά, φρεγάτα του πολεμικού ναυτικού ενώ πάνω από τον χώρο των εκδηλώσεων πέταξαν σε σχηματισμό 3 αεροσκάφη F-16 από την 115 πτέρυγα μάχης, που εδρεύει στο αεροδρόμιο Χανίων.
Το παρών στις εκδηλώσεις έδωσαν επίσης οι 4 βουλευτές του νομού και το σύνολο των τοπικών αρχών.
Το μεσημέρι στο δημαρχείο Χανίων πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη δεξίωση.
Subscribe to:
Posts (Atom)