What are the dark political forces planning?
Τα οδυνηρά παθήματα του '65 δεν έγιναν, δυστυχώς, μαθήματα
Του ΒΙΚΤΩΡΑ ΝΕΤΑ
Οι αποκαλύψεις για το «μαύρο» ταμείο της Siemens, από το οποίο γινόταν η διακίνηση πολιτικού χρήματος προς κόμματα και πολιτικούς, θύμισαν μέρες του Ιουλίου 1965.
Τότε για την αποστασία βουλευτών από την Ενωση Κέντρου, προκειμένου να σχηματιστούν και να στηριχθούν βασιλικές κυβερνήσεις χρησιμοποιήθηκαν «μέσα πολιτικώς και ηθικώς απαράδεκτα», όπως έγραψε ο Κων. Καραμανλής. Διακινήθηκε και τον Ιούλιο του 1965 «μαύρο» χρήμα. Εγραψε ο Παναγ. Κανελλόπουλος, που στήριξε τις βασιλικές κυβερνήσεις: «Η απόσπασις των αναγκαίων βουλευτών από τον κ. Παπανδρέου, για να φτάσει η πλειοψηφία εις τον αριθμόν 152 έγινε με την εξαγοράν συνειδήσεων, με υπουργοποίησιν ανθρώπων, που δεν θα εγίνοντο ποτέ, υπό άλλας συνθήκας, υπουργοί, ακόμη και με άλλα απαράδεκτα μέσα».
Ηταν τότε το πολιτικό και το γενικότερο πολιτειακό και κοινωνικό σύστημα της χώρας διαβρωμένο. Εφτασε με την αποστασία στην αποσύνθεση, οπότε, χωρίς αντίσταση, καταλύθηκε από τους απριλιανούς δικτάτορες. Δυστυχώς, μετά την κατάρρευση της δικτατορίας οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις δεν φρόντισαν να θωρακίσουν τους θεσμούς, δεν θεσμοθέτησαν κανόνες διαφάνειας, δεν ενδιαφέρθηκαν για την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος και τη δημιουργία ενός αξιόπιστου κράτους.
Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε απαράδεκτα φαινόμενα διαφθοράς, που απαξιώνουν το σύστημα, τους πολιτικούς και την πολιτική και να προκαλούν την έντονη αντίδραση της κοινής γνώμης.
Μέσα σ' αυτό το βαρύ κλίμα οι «Ελληνες σοσιαλιστές» οργάνωσαν στο Πάρκο Ελευθερίας (πρώην ΕΑΤ-ΕΣΑ) την περασμένη Τετάρτη 2 Ιουλίου μία εκδήλωση με θέμα «Αποστασία: Μνήμες επίκαιρες». Εγιναν δύο κύκλοι συζήτησης με ομιλητές τους Λευτέρη Βερυβάκη, Παντελή Οικονόμου και Θεόδωρο Πάγκαλο. Οι οργανωτές μου έκαναν την τιμή να με ορίσουν συντονιστή του πρώτου κύκλου. Στον δεύτερο κύκλο τον συντονισμό έκανε ο συνάδελφος Γιάννης Τριάντης. Τα θέματα προς συζήτηση ήταν «Η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται» και «Η Ιστορία δεν ξαναγράφεται». Διαφώνησα και για τους δύο τίτλους των θεμάτων, υποστηρίζοντας, ότι η Ιστορία ξαναγράφεται, όταν αποκαλύπτονται νέα στοιχεία και δεν διαστρέφεται, ούτε πλαστογραφείται. Επίσης, η Ιστορία επαναλαμβάνεται, κατά την διαχρονικής αξίας διακήρυξη του Θουκυδίδη: «Θα μου είναι, όμως, αρκετόν, εάν το έργον μου κρίνουν ωφέλιμον όσοι θελήσουν να έχουν ακριβή αντίληψιν των γεγονότων, όσα έχουν ήδη λάβει χώραν, και εκείνων τα οποία κατά την ανθρωπίνην φύσιν μέλλουν να συμβούν περίπου όμοια».
Νέα στοιχεία, ανέφερα στην παρέμβασή μου, για την αποστασία έχουν αποκαλυφθεί, ενώ υπάρχουν και πολλά άλλα στον κλειστό φάκελο της CIA, αλλά και σε άλλους φακέλους. Ενα άγνωστο, συγκλονιστικό, κατά την άποψή μου, στοιχείο, κατέθεσα στην εκδήλωση για την αποστασία. Είναι γνωστό, ότι η αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης του 53%, που σχηματίστηκε μετά τις εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου 1964, άρχισε τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου, μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου στην Ουάσιγκτον. Ασκήθηκαν τότε από τον πρόεδρο Λίντον Τζόνσον και άλλους κυβερνητικούς παράγοντες των ΗΠΑ αφόρητες πιέσεις στον Γ. Παπανδρέου, για να αποδεχθεί συνάντηση με τον Τούρκο πρωθυπουργό Ισμέτ Ινονού και να δεχθεί το σχέδιο Ατσεσον, που προέβλεπε διχοτόμηση της Κύπρου και παραχώρηση του Καστελόριζου στην Τουρκία.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου δεν υπέκυψε στις πιέσεις και προέβλεψε στους συνεργάτες του, ότι το ταξίδι αυτό ήταν η αρχή του τέλους, διότι «οι μεγάλοι δεν συγχωρούν».
Μετά την αναχώρηση του Παπανδρέου ο Τζόνσον κάλεσε τον Ελληνα πρεσβευτή Αλ. Μάτσα και του επανέλαβε τα περί σχεδίου Ατσεσον. Ο Μάτσας απάντησε πως «Καμιά ελληνική Βουλή δεν θα μπορούσε να δεχθεί ένα τέτοιο σχέδιο» και ότι «το ελληνικό Σύνταγμα δεν επιτρέπει σε μια ελληνική κυβέρνηση να παραχωρήσει ένα ελληνικό νησί», ο Τζόνσον απάντησε οργισμένος: «Τότε ακούστε με, κύριε πρέσβη. Γαμώ τη Βουλή σας και το Σύνταγμά σας (...) Θα σας πω ποια απάντηση θα δώσω, αν πάρω τέτοιου είδους απάντηση από τον πρωθυπουργό σας. Ποιος νομίζει ότι είναι. Δεν μπορώ να έχω και δεύτερο Ντε Γκολ στα πόδια μου. Πληρώνουμε πολλά αμερικανικά δολάρια στους Ελληνες. Αν ο πρωθυπουργός σας μου μιλήσει για Δημοκρατία, Βουλή και Σύνταγμα, τότε εκείνος, η Βουλή και το Σύνταγμά του μπορεί να μην κρατήσουν πολύ».
Η απειλή πραγματοποιήθηκε. Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου έπεσε με την αποστασία και άνοιξε ο δρόμος για «να μην κρατήσουν πολύ η Βουλή και το Σύνταγμα». Πριν φτάσουμε στη δικτατορία, συνέβησαν πολλά απίστευτα, που δεν ήρθαν όλα στο φως. Παρουσίασα στην εκδήλωση ένα στοιχείο, που μένει στο σκοτάδι και αφορά το Κυπριακό. Ο Σουάτ Χαϊρί Ουργκιουτλού, που διετέλεσε πρωθυπουργός της Τουρκίας από τις 20 Φεβρουαρίου 1965 -μετά την πτώση της κυβέρνησης Ισμέτ Ινονού- έως τις 22 Οκτωβρίου 1965, σε άρθρο του στην εφημερίδα «Μιλιέτ» στις 27 Ιανουαρίου 1976 με τίτλο «Μερικές απόρρητες αναμνήσεις για τις τουρκοελληνικές σχέσεις», έγραφε τα εξής εκπληκτικά:
«Ο άξιος πρέσβης μας Taluy, που έχει πεθάνει, μια μέρα μου έστειλε με αγγελιοφόρο και με την παράκληση "να καή" το αποτέλεσμα μιας μυστικής συναντήσεως σε ανώτατο επίπεδο, που είχε οργανωθή πολύ έξυπνα. Ετρεξα αμέσως στον Inonu, που ήταν άρρωστος, και του το έδειξα. Ισως να το διάβασε πέντε και έξι φορές, το κράτησε, και ενίσχυσα τα μέτρα ασφαλείας στο σπίτι του. Το πρωί, άρρωστος, ήρθε στο σπίτι μου. Υστερα από πολύωρη συνομιλία είπε τα εξής: "Δεν μπόρεσα να κοιμηθώ όλη τη νύχτα. Μας λέει ο άνθρωπος 'να διευθετήσουμε τις διαφορές μας σαν τον Ατατούρκ και τον Βενιζέλο. Μας προσφέρει 2-3 πολύ κοντινά νησιά και επιπλέον προτείνει να μεταφερθή στην Ελλάδα το Πατριαρχείο και η Θεολογική Σχολή που έμειναν χωρίς νόημα και πλήττουν τα εθνικά μας αισθήματα'. Απορώ και δεν νομίζω να έχη τέτοια δύναμη. Τους ξέρω καλά τους Ελληνες· αν υπήρχε ένας Βενιζέλος, θα τα κατάφερνε, αλλά είναι αδύνατοι και έχουν ένα σωρό κόμματα. Δεν μπορούν να τολμήσουν ούτε ένα βράχο σαν το Καστελλόριζο να μας δώσουν. Αν είναι, όπως λένε, πολύ ευχαρίστως, θα σε υποστηρίξω στη Βουλή, συνέχισε. Μην τυχόν κάψης το κρυπτογράφημα. Κάνε δύο αντίγραφα και το ένα φύλαξέ το στο αρχείο του πρωθυπουργού και το άλλο στο αρχείο του υπουργού των Εξωτερικών"».
Το ερώτημα είναι: Ποιος έκανε την απίστευτη πρόταση από την ελληνική πλευρά; Ασφαλώς δεν έγινε από την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, αλλά μετά τις 15 Ιουλίου 1965 από τις κυβερνήσεις της αποστασίας έως τις 22 Οκτωβρίου, που ήταν ο Ουργκιουτλού πρωθυπουργός στην Τουρκία. Στο διάστημα αυτό είχαμε κυβερνήσεις α) Γ. Νόβα με υπουργό Εξωτερικών τον Σπ. Κωστόπουλο (15-20 Ιουλίου) και τον Γ. Μελά (20 Ιουλίου - 20 Αυγούστου) β) Ηλία Τσιριμώκου με τον ίδιο και υπουργό Εξωτερικών (20 Αυγ. - 17 Σεπτ.) και γ) κυβέρνηση Στεφ. Στεφανόπουλου με αντιπρόεδρο και υπουργό Εξωτερικών (έως τις 14 Απριλίου 1966) τον Ηλία Τσιριμώκο.
Θα μείνει στο σκοτάδι αυτή η απίστευτη ιστορία, για την οποία υπεύθυνοι είναι παράγοντες της αποστασίας;
